Hmmm... Albo nie kumam fantasy albo nie przeczytałem jeszcze nic wartościowego z tego gatunku. Poza absolutnie kompletnym uniwersum Tolkiena (chociaż sam sposób narracji budzi we mnie mieszane uczucia)reszta jest tylko kopią i mutacją - czasem lepszą a najczęściej gorszą. W przypadku "Achai" mamy do czynienia niestety z tą gorszą... Czyta się to jakoś tak bez przekonania, chociaż nie powiem szybko (co jest jedynym plusem). Papierowe i płaskie postacie nie są w stanie wywołać jakichkolwiek emocji i zaangażowania u czytelnika. Tak naprawdę nie interesuje mnie los głównej bohaterki, czy ją ktoś usiecze czy też nie, albo czy ona sama kogoś usiecze, czy też nie. Poprzednie zdanie jest próbką stylu autora - masło maślane i słoma słomiana. Bez tego cała historia mogłaby zmieścić się w jednym tomie zamiast w trzech, w dodatku o połowę chudszym... Zdarzają się dobre momenty, jak choćby wykłady Hekkego o mistrzowskim fechtunku czy rozważania na temat kosmogonii, o kilkukrotnym zabawnym "puszczaniu oczka" do czytelnika nie mówiąc. Jednak jest to zdecydowanie za mało, z kartek kapie grafomania i słaby warsztat.
W sam raz do poczytania dla zabicia czasu w pociągu. Na większe rozkosze smakowania literatury nie ma co liczyć. Szkoda.

Hmmm... Albo nie kumam fantasy albo nie przeczytałem jeszcze nic wartościowego z tego gatunku. Poza absolutnie kompletnym uniwersum Tolkiena (chociaż sam sposób narracji budzi we mnie mieszane uczucia)reszta jest tylko kopią i mutacją - czasem lepszą a najczęściej gorszą. W przypadku "Achai" mamy do czynienia niestety z tą gorszą... Czyta się to jakoś tak bez przekonania,...