Przyznaję, że spodziewałam się czegoś lepszego. Biorąc pod uwagę fakt, iż "Sekrety i miłość sióstr Dashwood" całkiem mi się podobała. Niestety, moje oczekiwania nie zostały spełnione nawet w najmniejszym stopniu.

Główna bohaterka, Emma, irytowała mnie okropnie. Kilka razy miałam ochotę przerwać czytanie tejże książki, ze względu na zachowanie panny Woodhouse. Na samym początku zraziło mnie słowo "lajtowy". Później nie było lepiej. "Zdepilować" nogi? Brzmi dość dziwnie, nie sądzicie? Kiedy przyjaciółka Emmy miała wypadek i spadła z falochronu, George zwraca się do jednego z bohaterów "Theo, wezwij karetkę pogotowia." Kto, w obliczu wypadku zachowuje się tak przykładnie i opanowanie? Zdaje mi się, że nie wypadło to zbyt realistycznie. Kolejna scena, gdy panna Woodhouse policzkuje Theo, jest sztuczna i przesadzona. Wszystko jest pogmatwane, zbyt wiele imion, nazwisk wprowadzonych naraz. No i jak można zostać gejem, odkąd się kogoś poznało? Cóż, jestem zdania, że nie można "zostać" homoseksualistą.

Moja ocena: 1/6 Mniej więcej w połowie książki przewidziałam zakończenie. Jedyna interesująca postać, która przypadła mi do gustu to Freddie. Powieść pani Rushton nie skłania do przemyśleń, nie wywołuje emocji. Owszem, dla kogoś kto przepada za literaturą młodzieżową może okazać się trafną pozycją. Według mnie, jest to niewypał. Aczkolwiek zachęcam do sięgania po inne utwory Rosie Rushton.

Przyznaję, że spodziewałam się czegoś lepszego. Biorąc pod uwagę fakt, iż "Sekrety i miłość sióstr Dashwood" całkiem mi się podobała. Niestety, moje oczekiwania nie zostały spełnione nawet w najmniejszym stopniu.

Główna bohaterka, Emma, irytowała mnie okropnie. Kilka razy miałam ochotę przerwać czytanie tejże książki, ze względu na zachowanie panny Woodhouse. Na samym...