Retelling "Perswazji" Jane Austen w wersji przepisanej na współczesne YA i niestety tej akurat historii to nie służy.
W oryginalnej powieści całe napięcie relacji romantycznej zbudowane jest wokół tego, że bohaterowie byli bardzo w sobie zakochani, rozstali się jednak pod wpływem zastrzeżeń rodziny (zresztą częściowo słusznych),a następnie spotykają się ponownie po bardzo długim czasie (8 lat!) i nie są pewni obecnych uczuć drugiej strony, w czasach gdy o tychże uczuciach rozmawiać nie przystoi.
Gdy taką dynamikę przeniesiemy do relacji współczesnych nastolatków, to dostajemy opowieść o tym, że zakochali się w sobie, pomimo obiekcji obu rodzin kontynuowali związek, pokłócili się o to, że Anna podporządkowała się jednak w końcu poleceniom ojca (nie dziwne, dziewczyna ma 17 lat!) i nie mieli ze sobą kontaktu przez kilka tygodni (zresztą częściowo z przyczyn niezależnych od ich decyzji). A gdy się ponownie spotykają jest dosyć oczywiste, że nadal się kochają, cały "dramat" polega zaś na tym, kto pierwszy podejdzie i się przyzna ;)
Ja wiem, że z punktu widzenia młodzieży dwa miesiące to cała wieczność, ale jednak takie to wszystko było niepoważne i pozbawione ciężaru emocjonalnego oryginału, że weszło i wyszło nie zostawiając śladów.
Podobało mi się jedynie uczynienie z pana Elliotta, ojca Anny, lorda "jestem tak wspaniały, że mogę ignorować skrzeczącą rzeczywistość", telewizyjnego celebryty, bardzo pasowało charakterologicznie, a także urocza okładka.
PS. Trochę zabawnym jest oznaczać jako spojler historię opowiadaną od 200 lat, ale może ktoś jeszcze nie zna :)

Retelling "Perswazji" Jane Austen w wersji przepisanej na współczesne YA i niestety tej akurat historii to nie służy.
W oryginalnej powieści całe napięcie relacji romantycznej zbudowane jest wokół tego, że bohaterowie byli bardzo w sobie zakochani, rozstali się jednak pod wpływem zastrzeżeń rodziny (zresztą częściowo słusznych),a następnie spotykają się ponownie po bardzo...

Eksperymenty i różne zabawy związane z przenoszeniem, odtwarzaniem klasyki literatury są czymś, po co często sięgam. Owszem, zazwyczaj wychodzą z tego rzeczy takie sobie, nic specjalnie dobrego ani przełomowego, ale zawsze trafia się chociaż jeden lub dwa ciekawe pomysły. Tak jest i w przypadku "Ech miłości". Nic wielkiego, ot przepisanie Perswazji na współczesny język i przeniesienie do wieku nastoletniego. Brzmi trochę podejrzanie, ale nie jest źle. Fajnym pomysłem było większe skupienie się na tym, jak romans Feliksa i Anny się rozwijał, zepchnięcie tego ponownego spotkania i rozwoju sytuacji już "po". Ale prócz tego = nic, na co można byłoby zwrócić większą uwagę.

Eksperymenty i różne zabawy związane z przenoszeniem, odtwarzaniem klasyki literatury są czymś, po co często sięgam. Owszem, zazwyczaj wychodzą z tego rzeczy takie sobie, nic specjalnie dobrego ani przełomowego, ale zawsze trafia się chociaż jeden lub dwa ciekawe pomysły. Tak jest i w przypadku "Ech miłości". Nic wielkiego, ot przepisanie Perswazji na współczesny język i...

Naprawdę trudno mi ocenić tę książkę. Sama w sobie może nie jest taka zła ale skoro autorka otwarcie przyznaje, że jest to uwspółcześniona wersja "Perswazji" Jane Austen to należy ocenić ją w zestawieniu z oryginałem a wtedy wypada naprawdę słabieńko.

Naprawdę trudno mi ocenić tę książkę. Sama w sobie może nie jest taka zła ale skoro autorka otwarcie przyznaje, że jest to uwspółcześniona wersja "Perswazji" Jane Austen to należy ocenić ją w zestawieniu z oryginałem a wtedy wypada naprawdę słabieńko.

Powieść dla dziewcząt, odwołująca się do klasycznej powieści Jane Austen. Anna Eliot nadal tęskni za uroczym Feliksem Wentworthem i nie może przeboleć rozstania. Zastanawia się nad rolą, jaką odegrała w jej życiu przesadna lojalność wobec ojca i sióstr. Kiedy Felix w glorii bohatera wraca z wojny w Afganistanie, Anna zamierza go odzyskać, ale czy dostanie drugą szansę? Czy pamięć okoliczności, w jakich ze sobą zerwali, nie zagłuszy wspomnienia o miłości?
Fajna powieść młodzieżowa. Taka na raz. Szybko się czyta i szybko sie o niej zapomina. Dobra dla relaksu.

Powieść dla dziewcząt, odwołująca się do klasycznej powieści Jane Austen. Anna Eliot nadal tęskni za uroczym Feliksem Wentworthem i nie może przeboleć rozstania. Zastanawia się nad rolą, jaką odegrała w jej życiu przesadna lojalność wobec ojca i sióstr. Kiedy Felix w glorii bohatera wraca z wojny w Afganistanie, Anna zamierza go odzyskać, ale czy dostanie drugą szansę? Czy...

Spotkałam się już raz z książką o podobnej tematyce, a mianowicie "I wciąż ją kocham" Sparks'a.
"Echa miłości" miały w sobie to "coś". Pochłonęłam ją w jeden dzień, nie mogąc się od niej oderwać.
Myślę, że warto ją przeczytać, choćby dlatego, że jest poruszająca.
Trochę się spodziewałam jaki będzie koniec,a mimo to jak przeczytałam ostatnia stronę to uśmiechnęłam się.
Oby w życiu było więcej happy endów ;]

Spotkałam się już raz z książką o podobnej tematyce, a mianowicie "I wciąż ją kocham" Sparks'a.
"Echa miłości" miały w sobie to "coś". Pochłonęłam ją w jeden dzień, nie mogąc się od niej oderwać.
Myślę, że warto ją przeczytać, choćby dlatego, że jest poruszająca.
Trochę się spodziewałam jaki będzie koniec,a mimo to jak przeczytałam ostatnia stronę to uśmiechnęłam się.
Oby...

Nawet fajna książka.

Nawet fajna książka.

Wkrótce...

Wkrótce...

Nie lubię takiego gatunku książek, dlatego też słabo ją oceniłam.
Po prostu romansidła nie są dla mnie.

Nie lubię takiego gatunku książek, dlatego też słabo ją oceniłam.
Po prostu romansidła nie są dla mnie.

Kocham !!!

Kocham !!!

✨7,5✨

✨7,5✨