Akcja książki rozgrywa się w Niemczech. Rebeka wychowywana jest przez swoją matkę Janne i jej partnerkę Wróbelka. Z ojcem utrzymuję głównie kontakt mailowy. Pewnego dnia w starych rzeczach odnajduję swoją maskotkę z dzieciństwa Lu. Tej samej nocy zauważa spoglądając przez okno chłopaka, który patrzy się wprost na nią. Od tamtej pory spotyka nieznajomego w innych sytuacjach. Bardzo szybko uświadamia sobie, że jest coś trudnego do opisania, co ich wzajemnie przyciąga do siebie. W końcu dowiaduję się, że ów chłopak ma na imię Lucian i nic nie pamięta ze swojej przeszłości, ale z jej zna wiele bardzo drobnych szczegółów. Nie tylko to jest w nim dziwne, gdyż nie posiada on również linii papilarnych.
„Na początku człowiek się rodzi. Ale nie sam. Z każdym człowiekiem przychodzi na świat druga istota, która mu towarzyszy.”
Pomysł na książkę jest oryginalny, choć należy ona do gatunku pananormal –romance. Nie powiela schematów. Choćby imię głównego bohatera, Lucian, jest nietypowe jak na typ książki. Mam jednak wrażenie, że za dużo w niej opisów, które nie w każdej sytuacji są potrzebne. Początek książki mi się trochę ciągnął i jak na mnie dość długo go czytałam. Nie ma co się spodziewać po niej fajerwerków od pierwszej strony. Jednak w połowie wciągnęła mnie mocno i już ciężko było mi się od niej oderwać, aż do samego końca. Książka przeznaczona przede wszystkim dla nastolatek, lecz nie tylko.

Akcja książki rozgrywa się w Niemczech. Rebeka wychowywana jest przez swoją matkę Janne i jej partnerkę Wróbelka. Z ojcem utrzymuję głównie kontakt mailowy. Pewnego dnia w starych rzeczach odnajduję swoją maskotkę z dzieciństwa Lu. Tej samej nocy zauważa spoglądając przez okno chłopaka, który patrzy się wprost na nią. Od tamtej pory spotyka nieznajomego w innych...