Rozczarowałam się. I to bardzo. Po tylu zachęcających opiniach liczyłam, że mnie wciągnie i będę czytać do upadłego, a tu... nic. Nie mówię, że książka jest zła. Podobała mi się, ale jak dla mnie nie zasługuje aż na tak wysokie oceny.

"Atramentowe serce" opowiada nam o książkach i ludziach, którzy swoje życie wiążą z nimi. Autorka idealnie opisała uczucia, towarzyszące "spotkaniu" z książką czy samemu czytaniu. Jakby opisywała mnie, kiedy już nie mogę się doczekać, aż sięgnę po jakiś gruby tom i odpłynę z bohaterami w ich historię. Widziałam, jak każde słowo zamienia się w obraz. Niczym wyczytane przez Mo postacie, które zawładnęły małą, ciemną wioską.

Ale kim był ten Mo? Jedna z moich ulubionych postać, bo oprócz niej spodobał mi się też Smolipaluch. A więc Mo... wspaniały mężczyzna, ojciec, mąż, który całkowicie oddaje się książkom. Naprawia je i czyta, chociaż pomimo próśb jego córki, Meggie, obiecał sobie dziewięć lat temu, że nigdy nie zrobi tego na głos. Dziewczynka długo zastanawia się, czemu jej ukochany ojciec, tak uparcie milczy, gdy go o to pytała, ale w końcu żałuje, że poznała tę zadziwiającą i nawet przerażającą umiejętność, która sprowadziła na nich wiele nieszczęść. Bohaterowie walczą z postaciami z książek, które okrutne, pod dowództwem bezlitosnego Capricorna, za nic nie chciały wrócić do swojego świata.

Smolipaluch. Postać, która cały czas mnie zadziwiała. Za jednym razem byłam wdzięczna i wesoła, że zjawił się w danym momencie, a innym razem chciałam, żeby coś okrutnego go ukarało za bezwstydne zachowanie i zdrady. Wnosiła ona wiele energii i sprawiała, że czasami monotonne teksty ożywały.

Książka podobała mi się. Funke świetnie poradziła sobie z opisaniem tych wszystkich postaci, które czasami aż za nadto wydawały mi się prawdziwe. Jednak zdarzały mi się takie momenty, że miałam już dość czytania, tej długiej lektury, po której spodziewałam się naprawdę wiele. Pomimo tego sięgnę po następną część, licząc, że może ta będzie lepsza.

||otro-mundooo.blogspot.com||

Rozczarowałam się. I to bardzo. Po tylu zachęcających opiniach liczyłam, że mnie wciągnie i będę czytać do upadłego, a tu... nic. Nie mówię, że książka jest zła. Podobała mi się, ale jak dla mnie nie zasługuje aż na tak wysokie oceny.

"Atramentowe serce" opowiada nam o książkach i ludziach, którzy swoje życie wiążą z nimi. Autorka idealnie opisała uczucia, towarzyszące...