Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mitologia grecka to jedna z moich pasji, a książki nawiązujące do niej z miejsca mają u mnie dużego plusa. ,,Złodzieje cieni” to jedna z pierwszych powieści na ten temat jakie przeczytałam i mimo upływu lat nadal ją uwielbiam i uważam za niesamowitą. Charlotte jest trzynastoletnią rudowłosą uczennicą najzwyklejszego amerykańskiego gimnazjum, która jest przekonana, że nic się jej nie udaje. Pewnego dnia wracając ze szkoły znajduje małego białego kotka i zabiera go do domu. Tego samego dnia rodzice oznajmiają, że wkrótce zamieszka u nich angielski kuzyn Charlotte, Zee. To jednak nie koniec niespodzianek. Wkrótce po pojawieniu się Zee uczniowie szkoły Charlotte zaczynają zapadać na tajemniczą chorobą, a kuzyn dziewczynki twierdzi, że to on jest temu winien! Światło na całą sprawę rzuci dopiero pan Metos, nauczyciel angielskiego, traktujący mitologię grecką bardzo poważnie. Mimo, że ,,Złodzieje cieni” są książką skierowaną do czytelników nieco młodszych niż ja, nadal potrafią mnie urzec i rozbawić. Autorka ma świetny styl, jej refleksje i uwagi nieodmiennie budzą uśmiech na twarzy. Anne Ursu pokazuje nam świeże, ale zachowujące ducha oryginału spojrzenie na mitologię. Przedstawia mitologiczną Krainę Umarłych jako zbiurokratyzowane miejsce ze ściśle określoną hierarchią, a Hadesa jako typowego znudzonego męża, posiadającego tylko olbrzymią władzę. Świat stworzony przez autorkę jest naprawdę dokładnie opisany. Historia nie tylko bawi, ale też trzyma w napięciu i chwilami można poczuć nutkę grozy. Bohaterowie natychmiast budzą sympatię. Charlotte nie jest słodką dziewczynką, rozmyślającą o chłopcach i ubraniach, ale osóbką dość wycofaną, nie dbającą o zdanie innych, z własnym zdaniem i ironicznym poczuciem humoru. Jednocześnie jest dość zagubiona i nie wierzy w siebie, ale w obliczu niebezpieczeństwa odkrywa w sobie nieznane dotąd cechy. Kuzyn Zee jest jej przeciwieństwem – to grzeczny, dobrze ułożony i bardzo lubiany, choć w gruncie rzeczy niepewny siebie chłopak, którego nikt tak naprawdę nie zna. Ta dwójka świetnie się uzupełnia, a wyprawa do Hadeusa zmienia ich i pokazuje kim mogą być, jeśli tylko się postarają. ,,Złodziei cieni” polecam miłośnikom mitologii w każdym wieku. Dzieci ta książka może zachęcić do czytania, a starszych zabrać w niesamowitą przygodę pełną magii i niebezpieczeństw. ,, (…) czasami, nawet jeśli jest się przerażonym i chciałoby się uciec, po prostu nie ma innego wyjścia, jak tylko iść naprzód.”