Trudna, ale dobra książka pokazująca, ile mamy autonomii oraz wyboru. Sens jest w nas, w każdym z nas. A nawet najgorsze chwile mogą być początkiem nowej, niezwykłej drogi.

Trudna, ale dobra książka pokazująca, ile mamy autonomii oraz wyboru. Sens jest w nas, w każdym z nas. A nawet najgorsze chwile mogą być początkiem nowej, niezwykłej drogi.

"Wola sensu. Założenia i zastosowanie logoterapii" to książka napisana przez Viktora E. Frankla, austriackiego psychiatrę, psychoterapeutę i filozofa, który jest twórcą logoterapii. Książka jest jednym z głównych dzieł Frankla, w którym szczegółowo przedstawia teorię i praktykę logoterapii.

"Wola sensu" koncentruje się na istotnym aspekcie logoterapii, jakim jest poszukiwanie sensu życia. Frankl argumentuje, że dążenie do znaczenia i sensu jest fundamentalnym motywem ludzkiego istnienia. Przedstawia różne aspekty logoterapii, takie jak istota ludzkiej wolności, odpowiedzialność za własne wybory, radzenie sobie z cierpieniem i trudnościami, oraz rozwijanie duchowej i egzystencjalnej sfery życia.

Książka zawiera również liczne przypadki pacjentów, które Frankl spotkał w swojej praktyce terapeutycznej. Opisuje różne techniki i strategie stosowane w logoterapii, takie jak rekonesans wartości, reframing czy paradygmatyczne przypadki, które pomagają pacjentom odnaleźć sens w swoim życiu i pokonać trudności.

"Wola sensu" jest głębokim filozoficznym traktatem, który łączy nauki psychologii, filozofii i duchowości. Książka dostarcza czytelnikowi nie tylko teoretycznych podstaw logoterapii, ale także praktyczne wskazówki dotyczące poszukiwania sensu w życiu i zdrowego funkcjonowania psychicznego.

"Wola sensu. Założenia i zastosowanie logoterapii" to książka napisana przez Viktora E. Frankla, austriackiego psychiatrę, psychoterapeutę i filozofa, który jest twórcą logoterapii. Książka jest jednym z głównych dzieł Frankla, w którym szczegółowo przedstawia teorię i praktykę logoterapii.

"Wola sensu" koncentruje się na istotnym aspekcie logoterapii, jakim jest...

Bardziej wymagająca od "Człowiek w poszukiwaniu sensu" ze względu na spora ilość porównań i odnośników z innymi uczonymi i badaniami.

Bardziej wymagająca od "Człowiek w poszukiwaniu sensu" ze względu na spora ilość porównań i odnośników z innymi uczonymi i badaniami.

"Człowiek w poszukiwaniu sensu" jest dla mnie bardzo ważną książką. Właściwie każdy powinien ją przeczytać. "Wola sensu" okazała się dla mnie zbyt trudna do przebrnięcia, mimo iż doczytałam do końca. To bardziej traktat filozoficzny, jak ktoś tu powiedział.

"Człowiek w poszukiwaniu sensu" jest dla mnie bardzo ważną książką. Właściwie każdy powinien ją przeczytać. "Wola sensu" okazała się dla mnie zbyt trudna do przebrnięcia, mimo iż doczytałam do końca. To bardziej traktat filozoficzny, jak ktoś tu powiedział.

Trochę powtórzeń z "Człowieka w poszukiwaniu sensu." Raczej traktat naukowy niż powieść. Level rozkminy poziom Jung lub Freud.

Trochę powtórzeń z "Człowieka w poszukiwaniu sensu." Raczej traktat naukowy niż powieść. Level rozkminy poziom Jung lub Freud.

Książka może okazać się bardzo interesująca dla osób, które poszukują nurtu w psychologii, który kieruje się pozytywnym obrazem człowieka i spogląda na niego w sposób bardzo głęboki.

Książka może okazać się bardzo interesująca dla osób, które poszukują nurtu w psychologii, który kieruje się pozytywnym obrazem człowieka i spogląda na niego w sposób bardzo głęboki.

Świetna książka. Chociaż ostatnie dwa rozdziały zbyt teologiczne. Jestem niewierząca i jestem także pracownikiem naukowym i taki „naukowy” bełkot o bogu mnie nie przekonuje. A co więcej zniechęca.

Świetna książka. Chociaż ostatnie dwa rozdziały zbyt teologiczne. Jestem niewierząca i jestem także pracownikiem naukowym i taki „naukowy” bełkot o bogu mnie nie przekonuje. A co więcej zniechęca.

Książka trochę trudniejsza niż Człowiek w poszukiwaniu sensu, ale nie mniej ciekawa. Każdy może wziąć z niej coś dla siebie, dla swojego codziennego życia. Jest trochę fachowej terminologii, ale nie należy się tym zrażać, bo napisana jest językiem bardzo przystępnym.

Książka trochę trudniejsza niż Człowiek w poszukiwaniu sensu, ale nie mniej ciekawa. Każdy może wziąć z niej coś dla siebie, dla swojego codziennego życia. Jest trochę fachowej terminologii, ale nie należy się tym zrażać, bo napisana jest językiem bardzo przystępnym.

Ciekawie o hiperintencji i hiperrefleksji oraz możliwym antidotum na nie, ale reszta budzi dużo wątpliwości. "Człowiek w poszukiwaniu sensu" był dla mnie bardzo ważną lekturą, w jakimś sensie przełomową, ale tutaj byłam bardziej sceptyczna, momentami wręcz nie dowierzałam. Przeszkadza ciągłe legitymizowanie własnej teorii doświadczeniem obozowym, jest nawet trochę niestrawne. A niestety autor powtarza się w tej książce nie tylko w tej kwestii.

Ciekawie o hiperintencji i hiperrefleksji oraz możliwym antidotum na nie, ale reszta budzi dużo wątpliwości. "Człowiek w poszukiwaniu sensu" był dla mnie bardzo ważną lekturą, w jakimś sensie przełomową, ale tutaj byłam bardziej sceptyczna, momentami wręcz nie dowierzałam. Przeszkadza ciągłe legitymizowanie własnej teorii doświadczeniem obozowym, jest nawet trochę...

W czasach Freuda założenia logoterapii z pewnością były rewolucyjne, dzisiaj psychoterapia poszła już dużo dalej (Farrelly, Erickson, Hellinger, Gestalt, NLP, terapie systemowe, ...).
Czytało się fatalnie i z poczuciem traconego czasu.
Z niedowierzaniem czytałam fragmenty sesji, gdzie Frankl stawiał pacjentowi serię pytań zamkniętych i niemal wkładał mu do głowy własne przekonania. Mam tylko nadzieję, że współczesna logoterapia dawno odeszła od takich praktyk (o ile jest dalej praktykowana, bo nie słyszałam o nikim, kto by ją stosował bądź korzystał).

W czasach Freuda założenia logoterapii z pewnością były rewolucyjne, dzisiaj psychoterapia poszła już dużo dalej (Farrelly, Erickson, Hellinger, Gestalt, NLP, terapie systemowe, ...).
Czytało się fatalnie i z poczuciem traconego czasu.
Z niedowierzaniem czytałam fragmenty sesji, gdzie Frankl stawiał pacjentowi serię pytań zamkniętych i niemal wkładał mu do głowy własne...