Austriacki psychiatra i psychoterapeuta, jeden z twórców humanizmu psychologicznego, zmarł w 1997 roku. Był doktorem filozofii, a także profesorem neurologii i psychiatrii wydziału medycznego Uniwersytetu Wiedeńskiego oraz profesorem logoterapii American International University w Kalifornii. Był również twórcą logoterapii będącej formą analizy egzystencjalnej, której zasady opracował przed II wojną światową. Jego podejście określane jest jako „trzecia szkoła wiedeńska” psychoterapii. W latach 1942–1945 był więźniem obozów koncentracyjnych w Teresinie, Auschwitz i Dachau.
W 1994 roku Katolicki Uniwersytet Lubelski przyznał mu tytuł doktora honoris causa.
Jest autorem 7 publikacji, w tym książki Człowiek w poszukiwaniu sensu, w której opisuje swoje doświadczenia jako więźnia z obozu koncentracyjnego, oraz prezentuje psychoterapeutyczną metodę poszukiwania sensu we wszystkich formach egzystencji (nawet tych najobrzydliwszych).http://viktorfrankl.org
Żaden człowiek nie powinien osądzać innych, jeśli sam całkowicie szczerze nie odpowie w głębi serca na pytanie, czy w podobnych okoliczności...
Żaden człowiek nie powinien osądzać innych, jeśli sam całkowicie szczerze nie odpowie w głębi serca na pytanie, czy w podobnych okolicznościach nie postąpiłby tak samo.
Książka V. Frankla składa się z dwóch części. Pierwsza z nich próbuje nakreślić koszmar obozów koncentracyjnych, druga zaś nakreśla cel i działanie stworzonej przez autora doktryny, jaką jest logoterapia. Mnie niestety książka nie porwała, a sama logoterapia nie do końca mnie przekonuje. Oczywiście - znalazłam w niej wiele przemyśleń, które do mnie trafiają i które spróbuję wprowadzić w życie, jednak nie podobają mi się odwołania do psychoanalizy i religii. Bardzo też nie spodobało mi się porównywanie bezdzietnej kobiety do kobiety posiadającej niepełnosprawnego syna, jakoby ta pierwsza była kimś gorszym…
Bardzo głęboka książka, autor w sposób poruszający opisuje swoje życie w obozie koncentacyjnym- Aushiwitz. Przedstawiając tym samym sposób leczenia (terapii),jaką udało mu się stworzyć właśnie dzięki swoim traumatycznym przeżyciom. Jest to książka dla miłościków literatury obowej, ale także dla fanów psychologii. Bardzo polecam.