Czytałam tę książkę dwa razy. Z dwóch powodów: 1) chciałam mieć pełny pogląd na wydarzenia w Świecie Wynurzonym, 2) niewiele z niej pamiętałam. A w każdym razie tak mi się zdawało.
Książkę tę przeczytałam w wakacje. Już od wielu lat wybierałam się do Świata Wynurzonego, ale jakoś nie miałam odwagi zdjąć tę książki z półki i przeczytać. A i kiedy już się zdobyłam na odwagę i ją wypożyczyłam, uciekłam czym prędzej do domu. Książka ta długo czekała na swoją kolej, miałam nawet ochotę oddać ją nie przeczytawszy nawet pierwszego rozdziału. Ale później skończyły mi się książki do czytania. I stało się.

Z początku niewiele rozumiałam z tej książki. Kiedy czytałam ją po raz drugi, zauważyłam, że przeczytawszy poprzednie trylogie o Świecie Wynurzonym i tak zrozumiałabym tylko niewiele więcej. Jest tu bardzo dużo tajemniczych postaci, z początku nie związanych z wydarzeniami i głównym wątkiem, którym jest poszukiwanie własnej przeszłości przez Adharę. Później jednak wszystko zaczyna się zgrabnie zazębiać i chodzić jak w zegarku.
Poza tymi wadami książka jest znakomita. Bohaterowie są świetnie wykreowani, jakby wyjęci z prawdziwego życia. Ostatnio rzadko mi się to zdarza, ale święcie uwierzyłam, że Świat Wynurzony, nimfy, gnomy, elfy istnieją naprawdę. Gdyby nie pewien zamęt na początku, zniechęcający nieco czytelnika do dalszej lektury, książka ta otrzymałaby ode mnie najwięcej z możliwych gwiazdek. Polecam nie tylko fanom literatury fantasy, ale również osobom, które nie przepadają za elfami ;)

Czytałam tę książkę dwa razy. Z dwóch powodów: 1) chciałam mieć pełny pogląd na wydarzenia w Świecie Wynurzonym, 2) niewiele z niej pamiętałam. A w każdym razie tak mi się zdawało.
Książkę tę przeczytałam w wakacje. Już od wielu lat wybierałam się do Świata Wynurzonego, ale jakoś nie miałam odwagi zdjąć tę książki z półki i przeczytać. A i kiedy już się zdobyłam na odwagę...