Od jakiegoś czasu zabieram się za przeczytanie którejś książki pani Ewy Barańskiej, mój wybór padł w końcu na "Żegnaj, Jaśmino".
Książka od razu mnie wciągnęła, pisana jest fajnym językiem - młodzieżowym, a jednak nie sztucznym, a sama fabuła od początku zapowiada się interesująco. Jaśmina niedawno straciła rodziców i w związku z tym w jej życiu zachodzą spore zmiany - przeprowadza się do dziadków, zmienia szkołę w środku roku szkolnego. Pomimo ciężkich przeżyć nie ma innego wyjścia - musi przystosować się do nowej rzeczywistości. Nie jest to jednak takie łatwe, gdyż w nowej szkole aby być kimś trzeba należeć do klasowej elity... Jaśmina w końcu znajduje na to sposób, jednak jego skutki są dla niej tragiczne. Jaśmina zaczyna bowiem oszukiwać najbliższe osoby, nadwyręża ich zaufanie, wpada w nałóg, a ostatecznie popełnia zbrodnię, której konsekwencji nie uda jej się uniknąć.
Jaśmina jest bohaterką co do której nie można mieć stosunku obojętnego. Początkowo była osobą, która budziła sympatię, może współczucie. Z czasem jednak jej poczynania stawały się coraz to bardziej irytujące dla czytelnika Do pewnego momentu można je było jednak zrozumieć, gdyż ich motywy zostały bardzo dobrze przedstawione przez autorkę. Jaśmina jednak przekracza w końcu granicę tego zrozumienia i nie jest już tą samą sympatyczną osobą, jaką była na początku książki. Pod koniec jednak znów odczuwa się żal i współczucie, jednocześnie czując, że jak najbardziej zasłużyła na to, co ją spotkało. Już sama postać Jaśminy budzi więc sporo sprzecznych emocji, a jej przeżycia opisane w książce dokładają drugie tyle. Nie można się więc nudzić podczas czytania, a kolejne kartki książki ma się za sobą bardzo szybko.
Spodobało mi się też to, że w książce zostało wprowadzonych sporo bohaterów, którzy mają znaczący wpływ na zachowanie Jaśminy. Również to, że fabuła osadzona jest w polskich realiach jest na plus.
A co mi się nie podobało? Czasem niektóre sytuacje były opisywane zbyt krótko, można było dodać coś więcej, a niektóre dialogi wydawały się być trochę wymuszone. Są to jednak tylko drobne "wpadki", nie wpływające zbytnio na ogólne wrażenie o książce.
"Żegnaj, Jaśmino" jest książką, którą naprawdę warto przeczytać. Pokazuje jak szybko można się stoczyć w dół i budzi wiele emocji, od wkurzenia na główną bohaterką, przez współczucie, aż po przerażenie. Bardzo dobra książka, która zachęca do przeczytania innych powieści pani Ewy :). Na pewno niedługo po jakąś sięgnę :)

Od jakiegoś czasu zabieram się za przeczytanie którejś książki pani Ewy Barańskiej, mój wybór padł w końcu na "Żegnaj, Jaśmino".
Książka od razu mnie wciągnęła, pisana jest fajnym językiem - młodzieżowym, a jednak nie sztucznym, a sama fabuła od początku zapowiada się interesująco. Jaśmina niedawno straciła rodziców i w związku z tym w jej życiu zachodzą spore zmiany -...