Książkę czytałem już dawno, przeznaczona jest dla młodszego czytelnika, stanowi trzecią część trylogii. W Polsce trylogię wydano w dwóch tomach - pierwszy obejmuje części: Porwani przez Wikingów i Ucieczka z wikińskiej niewoli, drugi to Sigurd syn Wikinga.

Książkę czytałem już dawno, przeznaczona jest dla młodszego czytelnika, stanowi trzecią część trylogii. W Polsce trylogię wydano w dwóch tomach - pierwszy obejmuje części: Porwani przez Wikingów i Ucieczka z wikińskiej niewoli, drugi to Sigurd syn Wikinga.

Kolejna część sagi o Wikingach. Główny bohater, Sigurd, jest znany czytelnikom z poprzedniego tomu "Porwani przez Wikingów". Autorka zastosowała ciekawy zabieg literacki - poznajemy te same wydarzenia, o których czytaliśmy we wcześniejszej części, ale są przedstawione z perspektywy Sigurda, syna jarla.
Ta część podobała mi się bardziej niż poprzednia.

Kolejna część sagi o Wikingach. Główny bohater, Sigurd, jest znany czytelnikom z poprzedniego tomu "Porwani przez Wikingów". Autorka zastosowała ciekawy zabieg literacki - poznajemy te same wydarzenia, o których czytaliśmy we wcześniejszej części, ale są przedstawione z perspektywy Sigurda, syna jarla.
Ta część podobała mi się bardziej niż poprzednia.

Przeczytałem i dopiero później dowiedziałem się, że to książka dla młodzieży. A właśnie w trakcie czytania coś mi nie pasowało. Lekki język, proste opisy i mało skomplikowana fabuła. Jednak muszę przyznać, że czytało się dość dobrze, chociaż szału nie było. Nie wiem, czy mogę polecić tę książkę dorosłemu czytelnikowi, ale młodzieży na pewno się spodoba.

Przeczytałem i dopiero później dowiedziałem się, że to książka dla młodzieży. A właśnie w trakcie czytania coś mi nie pasowało. Lekki język, proste opisy i mało skomplikowana fabuła. Jednak muszę przyznać, że czytało się dość dobrze, chociaż szału nie było. Nie wiem, czy mogę polecić tę książkę dorosłemu czytelnikowi, ale młodzieży na pewno się spodoba.

Trudno ocenić - z jednej strony, to sympatycznie napisana historia, z widoczną dbałością o rzetelność historyczną. - Życie wikingów z perspektywy dziecka, które zostaje we dworze, kiedy tatuś rusza na wyprawę... Jest trochę walk, zatargów we dworze oraz kłopotów z niewolnikami. - Historia krótka; przy dzisiejszych standardach wręcz skrótowa, wydarzenia gęsto "upakowane" - Jednocześnie fabuła w miarę przewidywalna, przekaz moralny jasny oślepiająco, a postawy i sytuacje bohaterów dość jednowymiarowe. - Przesłanie jest jednoznacznie pacyfistyczne. - Co prawda Autorka uczciwie pokazuje, że życie w fiordach było ubogie i surowe, co w naturalny sposób składniało do wojaczki. - Właściwie nikt nie jest też jednoznacznie zły, co akurat mi się podobało - pokazano, że to raczej okoliczności i złe nawyki czynią z ludzi potwory... Z drugiej strony - kto wojuje, ten ginie... tym, których znamy bliżej, walka nic nie daje i nie sprawia przyjemności... Pokrzywdzeni zachowują słodycz ducha i przy każdej okazji zło dobrem zwyciężają... a przy odrobinie dobrej woli pogodzić się można ze sporą łatwością - i żyć pogodnie, pokojowo i szczęśliwie... W sumie to książka, którą może podsunąłbym dziecku - ale gdyby miało budować sobie obraz świata tylko na jej podstawie, byłby on przesłodzony i uproszczony...

Trudno ocenić - z jednej strony, to sympatycznie napisana historia, z widoczną dbałością o rzetelność historyczną. - Życie wikingów z perspektywy dziecka, które zostaje we dworze, kiedy tatuś rusza na wyprawę... Jest trochę walk, zatargów we dworze oraz kłopotów z niewolnikami. - Historia krótka; przy dzisiejszych standardach wręcz skrótowa, wydarzenia gęsto "upakowane" -...

Książka opowiada o tytułowym, 11-letnim chłopcu, który dorasta wśród ojca,starszych braci i wojowniczych wikingów,którzy co lato wyruszają na nowe wyprawy, aby łupić i ściągać do siebie nowych niewolników. Jednak młody Sigurd wbrew naturze wikinga opiera się zwyczajom, jakie nimi kierują. Jego dusza bardziej romantyczna jest, niż waleczna. I chociaż na plecach czuje presję, że jest synem wielkiego i potężnego jarla i powinien szkolić się na wielkiego wojownika, on sam często zmuszany jest,by ćwiczyć się z bronią, i próbuje tego unikać.

Bardzo ładna książka, która przybliża nam w pewnym stopniu życie wojowniczych wikingów, pokazuje lata młodości,czyli niewinności, uporu i wrażliwości oraz wiele przygód, jakie przydarzył się Sigurdowi i jego rodzinie. Książka to w pełni przygodowa i skierowana chyba głównie z myślą o młodszym czytelniku i takim, który lubi poczytać o "ludziach z północy". Ale śmiało mogą po nią sięgać tak młodsi,jak i starsi, bo jest to książka lekka i przyjemna w czytaniu.

Książka opowiada o tytułowym, 11-letnim chłopcu, który dorasta wśród ojca,starszych braci i wojowniczych wikingów,którzy co lato wyruszają na nowe wyprawy, aby łupić i ściągać do siebie nowych niewolników. Jednak młody Sigurd wbrew naturze wikinga opiera się zwyczajom, jakie nimi kierują. Jego dusza bardziej romantyczna jest, niż waleczna. I chociaż na plecach czuje presję,...

Lekka, łatwa i przyjemna. Młodzieżowa przygoda o Wikingach. Koniec mnie rozczarował i aż się prosi o kontynuację...

Lekka, łatwa i przyjemna. Młodzieżowa przygoda o Wikingach. Koniec mnie rozczarował i aż się prosi o kontynuację...

Te same wydarzenia co w książce "Porwani przez Wikingów". Tam widziane oczami chłopca Reima - niewolnika, tu widziane oczami Sigurda - syna wielkiego jarla.

Te same wydarzenia co w książce "Porwani przez Wikingów". Tam widziane oczami chłopca Reima - niewolnika, tu widziane oczami Sigurda - syna wielkiego jarla.