Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Musiałam po przeczytaniu ostatniej strony odczekać kilka dni. Żeby nabrać dystansu, wyciszyć emocje, sięgnąć po inną książkę, by przed napisaniem opinii przekonać się, jak mocno i na jak długo ta powieść we mnie została. Ryszard Liskowacki, zmarły w 2006 roku, dziś jest trochę zapomniany, co widać choćby po liczbie czytelników jego utworów na LC. "Żywot wieczny" miał dwa wydania w latach 80., a dziś można go znaleźć w niewielu bibliotekach lub w antykwariatach. Opowiada tragiczne, okupacyjne losy młodego chłopaka z Izbicy oraz jego bliskich. Jest to pozycja szczególna i wyjątkowa. Recenzent na skrzydełku okładki tak o niej pisze: "Powieść jest pisarską próbą powrotu w czas okupacji, próbą odmienną od wielu wcześniejszych i dobrze znanych, niekonwencjonalną i ambitną. Artystycznie przemyślaną i całkowicie dojrzałą." Budowa powieści, styl i język potwierdzają warsztat Ryszarda Liskowackiego, a opisy nastroju i przeżyć wewnętrznych bohaterów potwierdzają jego talent poetycki,skądinąd autora wartościowych wierszy. Tak wiele jest aktualnie na rynku księgarskim książek o tematyce wojennej, okupacyjnej, o Holokauście, pomocy Żydom i ówczesnych relacjach międzyludzkich, jednak ta jest inna i wyjątkowa. Szkoda, że tak niewielu czytelników miało okazję ją przeczytać.