Fajna książka historyczna. Pisana językiem z epoki. Fabuła najpierw rozwija się powoli, ale później tło historyczne przyspiesza. Ciekawy opis postaw ludzkich końca I Rzeczpospolitej i początków epoki Napoleona. W prost pokazano postawy kolaboracji i totalnego braku zainteresowania ojczyzną tamtych obywateli. Nieliczni patrioci walczą z ogółem - odbrązawia naród polski.
Część obyczajowa ciekawie zawiązana w pewnym momencie zatrzymuje się i przeciąga. Rozwiązanie miało potencjał ale cóż. Polecam osobom interesującym się historią ale nie ekspertom w tej dziedzinie, nic nowego tam nie znajdą.

Fajna książka historyczna. Pisana językiem z epoki. Fabuła najpierw rozwija się powoli, ale później tło historyczne przyspiesza. Ciekawy opis postaw ludzkich końca I Rzeczpospolitej i początków epoki Napoleona. W prost pokazano postawy kolaboracji i totalnego braku zainteresowania ojczyzną tamtych obywateli. Nieliczni patrioci walczą z ogółem - odbrązawia naród polski....

Im dłużej ją czytałem, tym mnie bardziej wciągała, urzekała, pochłaniała. Jedna ważna uwaga - trzeba się na początku przyzwyczaić do stylu i używanego przez autora języka. Po opanowaniu tej drobnej trudności można się oddać spokojnie lekturze tej ciekawej powieści historycznej i dać się jej uwieść.
Akcja powieści rozgrywa się tuż przed rozbiorami i tuż po rozbiorach Polski. Głównym bohaterem jest "Murzynek" - generał Jabłonowski. Gdy powieść powstawała (początek dwudziestego wieku) niewiele było wiadomo o tejże intrygującej postaci. Dało to powód autorowi do napisania powieści historycznej, w której można wiele rzeczy dodać od siebie i wpleść je w znane fakty historyczne. Gąsiorowski zrobił to w sposób wybitny. Oprócz życia głównego bohatera autor dzieła ukazuje jednocześnie czytelnikom zmagania wysłanników polskiej emigracji z policją pruską, pokazuje intrygi knute wokół generała Dąbrowskiego oraz polskie nadzieje na rychłą lepszą przyszłość i znakomicie przybliża sprawy legionów w tamtym trudnym czasie. W wydaniu z roku 1972 na końcu zamieszczono świetne posłowie Jerzego Skowronka, które koniecznie warto przeczytać.
Jestem zadowolony z lektury i chętnie ją polecam. Nie jest to żadne arcydzieło z gatunku powieści historycznej. Jest to jednak bardzo cenna i wartościowa książka, która może przynieść wiele literackich wrażeń i wiele korzyści dla czytelnika. U mnie tak było.

Im dłużej ją czytałem, tym mnie bardziej wciągała, urzekała, pochłaniała. Jedna ważna uwaga - trzeba się na początku przyzwyczaić do stylu i używanego przez autora języka. Po opanowaniu tej drobnej trudności można się oddać spokojnie lekturze tej ciekawej powieści historycznej i dać się jej uwieść.
Akcja powieści rozgrywa się tuż przed rozbiorami i tuż po rozbiorach...

Po japońsku czyli "jako tako".

Po japońsku czyli "jako tako".

Książka o ciekawej tematyce, jednak język, którym została napisana jakoś mnie nie przekonał. Przeczytałam, ale jakoś bez entuzjazmu podeszłam do lektury.

Książka o ciekawej tematyce, jednak język, którym została napisana jakoś mnie nie przekonał. Przeczytałam, ale jakoś bez entuzjazmu podeszłam do lektury.

Napisana w sposób niezrozumiany dla czytelnika, chyba że lubicie takie teksty, które napisane są w sposób staroświecki. Lubię "Bogurodzicę"i teksty Jana Kochanowskiego, a tu nie jarze.

Napisana w sposób niezrozumiany dla czytelnika, chyba że lubicie takie teksty, które napisane są w sposób staroświecki. Lubię "Bogurodzicę"i teksty Jana Kochanowskiego, a tu nie jarze.