Nie spodziewałam się po tak niepoznornej książce takiej konkretnej zawartości. Autor zaskoczył mnie wnikliwością, wrażliwością, a przy tym umiętnym przelaniem myśli na papier.

Nie spodziewałam się po tak niepoznornej książce takiej konkretnej zawartości. Autor zaskoczył mnie wnikliwością, wrażliwością, a przy tym umiętnym przelaniem myśli na papier.

Książka którą dobrze się czyta, jest napisana przystępnym językiem, znacznie przystępniejszym niż poprzednie dzieło autora pt: "Dlaczego życie płynie szybciej, gdy się starzejemy", choć może to być złudne bo "Dlaczego życie płynie szybciej (...)" uruchamiało we mnie ogromną ilość procesów pamięciowych i na początku tej książki łapałem się na błądzeniu we własnych wspomnieniach, co wcale nie jest złe, ale znacznie utrudnia czytanie i może być frustrujące. Po przeczytaniu "Fabryki nostalgii" z pewnością wrócę do poprzedniego dzieła, jak i do innych pozycji tego autora.


Bardzo dobra pozycja o pamięci i tym czym jest nostalgia

Książka którą dobrze się czyta, jest napisana przystępnym językiem, znacznie przystępniejszym niż poprzednie dzieło autora pt: "Dlaczego życie płynie szybciej, gdy się starzejemy", choć może to być złudne bo "Dlaczego życie płynie szybciej (...)" uruchamiało we mnie ogromną ilość procesów pamięciowych i na początku tej książki łapałem się na błądzeniu we własnych...

Reminiscencja to zjawisko charakterystyczne dla starszego wieku ludzi okresu po produktywnego. Starość jest odrębną fazą rozwoju i jak każda inna charakteryzuje się specyficznymi cechami, jak choćby skłonnością do bardziej opisowego sposobu przekazywania informacji oraz właśnie efektem reminiscencji, który służy przekazywaniu wiedzy i wartości młodszym pokoleniom i zapewniania ciągłości historycznej. Wspomnienie minionych czasów i refleksje z tym związane mogą się również zmieniać wraz z naszym dojrzewaniem i patrzeniem na rzeczywistosć z różnego pułapu doświadczeń własnych.

Dziś najbardziej absorbującym pytaniem wydaje się być: Czy pamięć da się skutecznie trenować?
Ponieważ - jak policzył Endel Tulving - rodzajów pamięci jest ponad dwieście pięćdziesiąt, to adekwatnie do tego możemy charakteryzować się dobrą pamięcią do pewnych rzeczy, jak np ulubionych, tych które nas szczególnie interesują. Pamięć działa na zasadzie skojarzeń, wzorców czy rozwiązań, które raz dobrze zapisane w umyśle można skutecznie wykorzystywać. Zatem można polepszyć nie samą pamięć, lecz umiejętność posługiwania się odpowiednimi strategiami pamięciowymi. A i ta umiejętność jest selektywna.
Natomiast żeby utrzymać swoją pamięć w dobrej kondycji należy pobudzać sie wieloma bodźcami, robić coś nowego, oddawać się pasjom, czyli być osobnikiem aktywnym. I tylko taki aktywny styl życia, zróżnicowanie planu zajęć nie pozwoli osłabić naszej pamięci. Jednocześnie w miarę starzenia sie, pamięć w sposób naturalny słabnie. Tak czy inaczej pojawią się problemy z prawidłowym przetwarzaniem procesów myślowych. Nie ma na to złotego środka, nic nie poradzimy na proces starzenia komórkowego. Możemy za to w młodym wieku pracować na barwne wspomnienia uaktywniające się i budzące różne refleksje na starość.

Douwe Draaisma porusza w "Fabryce nostalgii" temat zbyt szeroki by móc opisać go w tak krótkiej publikacji. Odwołuje się w niej do kilku rodzajów pamięci okresu starszego oraz obala mity dotyczące trenowania pamięci czy wykorzystywania pojemności mózgu. Na dobrą sprawę "Fabryka nostalgii" to kilka artykułów o wspólnym podłożu tematycznym, luźno z soba powiązanych. Ten brak ciągłości zawiódł moje oczekiwania.

Reminiscencja to zjawisko charakterystyczne dla starszego wieku ludzi okresu po produktywnego. Starość jest odrębną fazą rozwoju i jak każda inna charakteryzuje się specyficznymi cechami, jak choćby skłonnością do bardziej opisowego sposobu przekazywania informacji oraz właśnie efektem reminiscencji, który służy przekazywaniu wiedzy i wartości młodszym pokoleniom i...

Podsumowując można by powiedzieć: żyjmy tak (szczególnie w okresie nastoletnim i wczesnej dorosłości),żebyśmy na starość owładnięci wspomnieniami z tego okresu nie musieli się za siebie wstydzić, ani żałować zmarnowanego czasu :)

Podsumowując można by powiedzieć: żyjmy tak (szczególnie w okresie nastoletnim i wczesnej dorosłości),żebyśmy na starość owładnięci wspomnieniami z tego okresu nie musieli się za siebie wstydzić, ani żałować zmarnowanego czasu :)

Od razu zadzwońcie do babci żeby przeprowadzić eksperymenty!

Od razu zadzwońcie do babci żeby przeprowadzić eksperymenty!