Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Joanna Tokarska-Bakir napisała opracowanie pod każdym względem wzorowe. Pierwszy tom "Pod klątwą", mimo dużego zacięcia popularyzatorskiego, jest książką naukową. Stąd porażająca ilość przypisów (2766),w których autorka przedstawia źródła szczegółów, jakie przywołuje w swojej relacji. Rekonstruując przebieg wydarzeń, Tokarska-Bakir nie bierze jeńców. Nie znajdziecie w tej książce ani nadziei, ani wiary w ludzkie dobro. Tokarska-Bakir opisuje zbrodnię niewyobrażalną i stara się dociec nie tylko tego, jak była możliwa, ale też tego, jak to możliwe, że konsekwencje były tak mizerne. Obraz powojennej Polski, jaki wynosi się z tej książki, to obraz innego świata, gdzie regułą pozostaje zło i zbrodnia, a codzienność wiąże się z brutalnością i przemocą. "Pod klątwą" rozprawia się zarówno z lansowaną przez komunistów tezą o działaniach prawicowego podziemia, jak i z ukształtowaną na naszych oczach wersją, w której pogrom kielecki to komunistyczna prowokacja. Tokarska-Bakir wykazuje, że żadne ideologie nie były potrzebne tam, gdzie działał ten tłum. Polityka działa się przed pogromem i po nim, w jego trakcie - było tylko ludzkie okrucieństwo zasłaniające się tym, że w żydowskiej piwnicy (której nie było),leżą rzekomo trupy zamordowanych chrześcijańskich dzieci.