Jeśli ktoś lubi czasem poczytać książkę, której sporą większość stanowią drobiazgowe (czasem aż do obrzydliwości) opisy walk, to dobry adres. Ja właśnie czasem lubię, wtedy zazwyczaj sięgam po Svena Hassela, a tym razem trafiłem i na Leo Kesslera. Wprawdzie nie ryzykowałbym nazywania tej powieści wybitną literaturą wojenną, jednak obeznanie autora z realiami, o których pisze i z kwestiami technicznymi daje wyjątkowo miłe odczucie autentyczności. Książka dobra, żeby na kilka godzin wczuć się w wypełnioną adrenaliną atmosferę walki, bez zbytniego wgłębiania się w tło czy psychikę bohaterów. Bohaterowie są autentyczni i całkiem przyjemni, choć nie dowiadujemy się o nich (przynajmniej z tej książki) więcej, niż wymaga podstawowe ich opisanie. Szczególnie interesujący, w każdym razie dla mnie, jest pułkownik von Dodenburg. Jego postać wraz z fabułą zdaje się ewoluować od chłodnego sadyzmu, prawdziwego evil beauty SS poprzez autorytet aż do formy opiekuńczego, uwielbianego dowódcy. Czytając o von Dodenburgu ma się myśl "ot, odkryłem, którego bohatera autor darzy sentymentem". Ale to tylko kwestia poboczna, coś w stylu mojego osobistego zboczenia zawodowego. Polecam fanom niewymagającej powieści wojennej.

Jeśli ktoś lubi czasem poczytać książkę, której sporą większość stanowią drobiazgowe (czasem aż do obrzydliwości) opisy walk, to dobry adres. Ja właśnie czasem lubię, wtedy zazwyczaj sięgam po Svena Hassela, a tym razem trafiłem i na Leo Kesslera. Wprawdzie nie ryzykowałbym nazywania tej powieści wybitną literaturą wojenną, jednak obeznanie autora z realiami, o których...