To druga i ostatnia wydana w Polsce powieść McCoya, a przy tym ostatnia przez niego napisana – nawet nie do końca, bo została wydana pośmiertnie i dokończona przez anonimowego ghostwritera. I to widać – są tutaj zalążki w miarę ciekawej intrygi w noirowym klimacie, ale ewidentnie została ona zamknięta w pośpiechu, a ostatnie kilkanaście stron jest skompresowane bardziej niż streszczenia na bryku. Nie chcę jednak zrzucać winy całkowicie na ghostwritera, bo to, co napisał sam McCoy również nie powala – pod względem stylistycznym jest bardzo oszczędnie, wykreowane przez autora postacie w zasadzie nie mają cech charakteru, a cała książka jest w zasadzie tylko łatwą do zapomnienia ciekawostką, którą trudno mi polecić komukolwiek.

To druga i ostatnia wydana w Polsce powieść McCoya, a przy tym ostatnia przez niego napisana – nawet nie do końca, bo została wydana pośmiertnie i dokończona przez anonimowego ghostwritera. I to widać – są tutaj zalążki w miarę ciekawej intrygi w noirowym klimacie, ale ewidentnie została ona zamknięta w pośpiechu, a ostatnie kilkanaście stron jest skompresowane bardziej niż...