Początek ciężki bardzo - dużo nazwisk, faktów. Można się zagubić. Pomysł na książkę jednak bardzo ciekawy. Ja polecam !

Początek ciężki bardzo - dużo nazwisk, faktów. Można się zagubić. Pomysł na książkę jednak bardzo ciekawy. Ja polecam !

Myślę, że książka sama w sobie jest dobra, ale skomplikowane są zawiłe układy kto z kim dla kogo i dlaczego. Dużo polityki, nazwisk, relacji biznesowych. Nie w moim typie.

Myślę, że książka sama w sobie jest dobra, ale skomplikowane są zawiłe układy kto z kim dla kogo i dlaczego. Dużo polityki, nazwisk, relacji biznesowych. Nie w moim typie.

ciekawie pokazane studium współczesnego brutalnego świata biznesu, polityki etc.....akcja wartka, dla romantycznych jest miłość, dla twardo stąpających po ziemi polityka, business...jednym słowem dla każdego coś miłego. Polecam

ciekawie pokazane studium współczesnego brutalnego świata biznesu, polityki etc.....akcja wartka, dla romantycznych jest miłość, dla twardo stąpających po ziemi polityka, business...jednym słowem dla każdego coś miłego. Polecam

Bardzo lubię literaturę typu political fiction. a ostatnio na rynku wydawniczym ukazało się sporo mniej lub bardziej udanych pozycji z tego gatunku. Niestety "Gąszcz" zaliczam do tych pierwszych. Autorka nawet nie próbuje wymyślać własnej fabuły, ma inny ograny patent - kanwę powieści stanowią znane powszechnie wydarzenia związane z tzw. aferą Orlenu. Spotykamy tu (nie wiadomo właściwie po co) dziesiątki publicznych postaci ze świata polityki, mediów i kultury, którym p.Kabat (jej zdaniem pewnie dowcipnie) poprzekręcała nazwiska. Równolegle prowadzony jest wątek romansowy, który prawdopodobnie w założeniu miał całość uczynić bardziej atrakcyjną w odbiorze. Moim zdaniem wyszło to tak sobie - książkę czyta się dość ciężko, w czym niewątpliwie znaczący udział ma mało porywający styl narracji. Lektura, poza zniecierpliwieniem, nie wzbudziła we mnie żadnych emocji. Bez żalu można sobie darować tę pozycję.

Bardzo lubię literaturę typu political fiction. a ostatnio na rynku wydawniczym ukazało się sporo mniej lub bardziej udanych pozycji z tego gatunku. Niestety "Gąszcz" zaliczam do tych pierwszych. Autorka nawet nie próbuje wymyślać własnej fabuły, ma inny ograny patent - kanwę powieści stanowią znane powszechnie wydarzenia związane z tzw. aferą Orlenu. Spotykamy tu (nie...

Miałam niedparte wrażenie, że czytam romansidło. Nie tanie wprawdzie, ale jednak romansidło. Dwójka bohaterów wciąż nie mogąca się zdecydować czy być razem czy nie, biegająca wokół siebie jak pieski na parkingu merdające zachęcająco ogonkami po to, by za chwilę uciec gdzieś daleko.
A wszystko na tle polskiej polityki i afer, które znamy z życia i z telewizji. Nieudolne przeróbki nazwisk (jak Lew Pywin zamiast Rywin) czy nazw mediów (Inet zamiast Onet)...
To wszystko składa się na sprawny romans, ale czy interesujacy?
Ot, rozrywka na mroźne popołudnie.

Miałam niedparte wrażenie, że czytam romansidło. Nie tanie wprawdzie, ale jednak romansidło. Dwójka bohaterów wciąż nie mogąca się zdecydować czy być razem czy nie, biegająca wokół siebie jak pieski na parkingu merdające zachęcająco ogonkami po to, by za chwilę uciec gdzieś daleko.
A wszystko na tle polskiej polityki i afer, które znamy z życia i z telewizji. Nieudolne...

„Po prostu człowiek ma poczucie, że jest w jakimś gąszczu, że nie wie, co jest grane… Że wszystko ma jedno, drugie, trzecie dno… Że ktoś deklaruje dobre chęci, a robi cię w konia, w każdym razie usiłuje tobą manipulować… Jak się połapać w tym wszystkim, gdzie jest do cholery jakiś przewodnik, gdzie są dobrzy, a gdzie źli?”

Mam problem z tą książką, gdyż do końca nie wiem kim jest autorka, ukrywająca się pod pseudonimem Mija Kabat. Szperając w Internecie natknęłam się na wzmiankę, iż jest nią Dominika Wielowieyska, dziennikarka z „Gazety Wyborczej”. Nie jest to potwierdzona informacja, więc autorka kimkolwiek jest, nie chce by odkryto jej prawdziwą tożsamość.

„Gąszcz” to książka obnażająca cały chory system polityczny w naszym kraju. System oparty na układach, wielkich przekrętach i „kolesiostwie”. Główna bohaterka Agnieszka, dziennikarka zajmująca się zawodowo pisaniem o gospodarce, zdobywa materiały na artykuł życia. Artykuł, który wstrząśnie klasą polityczną w Polsce i na pewno będzie miał szeroki oddźwięk w mediach. W międzyczasie poznaje tajemniczego mężczyznę, który jak się potem okazuje jest synem biznesmena Kellera, głównego bohatera artykułu Agnieszki. Dziennikarka musi więc wybrać między rodzącym się uczuciem, a etyką zawodową.

Jeśli sądzicie, że to opowieść w głównej mierze o miłości to się mylicie. Miłość jest tutaj tylko tłem, na pierwszym planie czytelnik zostaje uwikłany w grę polityczną. Świat polityki i biznesu nieustannie się ze sobą przeplata, poddając w wątpliwość etykę pewnych zachowań.

Cała fabuła książki, oprócz romansu głównej bohaterki, ma swoje odzwierciedlenie w naszej polskiej rzeczywistości niestety. Każdy, kto minimalnie orientuje się w sprawach polityki, będzie wiedział, że powieść opisuje aferę Orlenu o jakiej niedawno było głośno. Praktycznie wszyscy bohaterowie mają swoje odzwierciedlenie w rzeczywistości. Bohater afery – Keller to tak naprawdę Kulczyk, producent telewizyjny Lew Pywin to oczywiście Lew Rywin. Można by tak długo wymieniać. Dlatego też jestem skłonna uwierzyć, iż Mija Kabat to rzeczywiście Dominika Wielowieyska. Po przeczytaniu wywiadu autorki dla dziennika „Rzeczpospolita” jestem prawie pewna, że to ona.

Lektura „Gąszczu” otworzyła mi oczy na pewne sprawy. W dzisiejszych czasach światy polityki i biznesu nie mogą istnieć osobno. Przeplatają się nieustannie, czy nam się to podoba czy nie. Układy większe czy mniejsze rządzą naszym krajem, a my nie jesteśmy w stanie nic na to poradzić. To pieniądz obecnie wyznacza standardy pewnych zachowań. Zresztą, chyba zawsze tak było.

Książkę polecam osobom lubiącym sprawy polityki i śledzącym różnego rodzaju afery polityczno-gospodarcze. Autorka świetnie ukazała czytelnikowi jak tworzy się intrygę polityczną w naszym kraju. Do tego wątek romansu głównej bohaterki dodaje powieści smaczku. Polecam.

„Po prostu człowiek ma poczucie, że jest w jakimś gąszczu, że nie wie, co jest grane… Że wszystko ma jedno, drugie, trzecie dno… Że ktoś deklaruje dobre chęci, a robi cię w konia, w każdym razie usiłuje tobą manipulować… Jak się połapać w tym wszystkim, gdzie jest do cholery jakiś przewodnik, gdzie są dobrzy, a gdzie źli?”

Mam problem z tą książką, gdyż do końca nie wiem...

Może i nie jest to arcydzieło, ale z pewnością jest to znośna lektura, szczególnie jeśli kogoś interesuje polityka. Sam pomysł na fabułę jest ciekawy. Mnie polityka raczej nie bawi i stąd być może brak zachwytu nad książką. Czytało się ją znośnie, może trochę drażniły mnie przekręcona dla niepoznaki imiona i nazwiska osób publicznych, ale to moje subiektywne odczucie.

Może i nie jest to arcydzieło, ale z pewnością jest to znośna lektura, szczególnie jeśli kogoś interesuje polityka. Sam pomysł na fabułę jest ciekawy. Mnie polityka raczej nie bawi i stąd być może brak zachwytu nad książką. Czytało się ją znośnie, może trochę drażniły mnie przekręcona dla niepoznaki imiona i nazwiska osób publicznych, ale to moje subiektywne odczucie.

Podobała mi się, z pewnością nie porywa ale fajnie czasem przeczytać "inną" powieść o miłości. Plus za politykę:)

Podobała mi się, z pewnością nie porywa ale fajnie czasem przeczytać "inną" powieść o miłości. Plus za politykę:)

Nie zawiodłam się- opis na okładce już o wszystkim mówi. Przyjemna "poczytajka" do poduchy. W tle niedawna intryga polityczna i uwikłana w nią dziennikarka z problematycznym życiem osobistym.
Autorka nieco zagadkowa, ukrywa się za pseudonimem. Może od innych czytelników dowiem się, kim jest Mija Kabat.

Nie zawiodłam się- opis na okładce już o wszystkim mówi. Przyjemna "poczytajka" do poduchy. W tle niedawna intryga polityczna i uwikłana w nią dziennikarka z problematycznym życiem osobistym.
Autorka nieco zagadkowa, ukrywa się za pseudonimem. Może od innych czytelników dowiem się, kim jest Mija Kabat.

Niby lekka, ale jednak za dużo polityki i biznesu :( ale sama opowiedziana historia nawet ciekawa...

Niby lekka, ale jednak za dużo polityki i biznesu :( ale sama opowiedziana historia nawet ciekawa...