Czekanie się opłacało: "Martwy rewir" kumuluje w sobie blockbusterski talent Butchera i Dresdena skłonności do przyciągania (nie)ludzkich katastrof oraz tendencję do popadania w tarapaty, zwłaszcza kiedy próbuje zejść im z drogi. Nie trzeba długo czekać, aż ktoś, kto w mgnieniu oka pożegnał się z człowieczeństwem, wywali drzwi i nada powieści pęd kuli śnieżnej. Kilka kartek i dobitnych dialogów wystarczy, a już wsiąka się w Chicago i mroczne zakamarki dusz jego mieszkańców.

Harry'ego Dresdena z(za) jego własnego grobu 'pozdrawia' sama Mavra. Składa mu propozycję nie do odrzucenia, grożąc zniszczeniem kariery Murphy. W obliczu takiego zagrożenia nawet spuścizna po największym nekromancie w historii nie jest zbyt wygórowaną ceną. Szkopuł w tym, że oprócz Dresdena "Słowa Kemmlera" poszukują kreatury znaczenie od niego potężniejsze, z zaprzęgiem zombich i innych sługusów rodem z zaświatów. Zbliża się Halloween, kiedy granica między światem śmiertelników a Nigdynigdy istot nieludzkich niebezpiecznie się zaciera. Przywołanie pradawnych istot pokroju Erlkinga i jego Dzikiego Gonu zaowocuje zogniskowaniem magii tak potężniej, że wszystkiemu w promieniu 100 mil grozi zagłada, a panteonowi bogów przesortowanie. Pretendenci nie przebierają w środkach, podczas gdy główny bohater zmuszony jest przechytrzyć wszystkich, nie naruszając przy tym Praw Magii. Czas leci, a prześciga go tylko tempo akcji.

Butcher bałagani, nie tracąc jednak rozeznania w sytuacji, co z kolei może być wyzwaniem dla czytelnika. Nawet jeśli Dresden odkryje nowe pokłady mocy, jest jedna siła, która zawsze wytrąci go z równowagi - niezależnie od tego, czy chowa się za grubymi okularami, czy jest upadłym aniołem, słynącym z mistrzostwa manipulacji. Harry może być magiem, ale w gruncie rzeczy jest przecież facetem. Dzięki (par)anormalnym konfrontacjom "Martwy rewir" zapewnia fanom Akt Dresdena długo oczekiwaną rozrywkę - znaną i lubianą - ale podobnie do poprzednich tomów, nie szczędzi wątków absorbujących w swojej niestosowności czy nietypowości. Aż żal odkładać, dopóki ostatnie zaklęcie nie zostanie rzucone. Polecam nawet bardziej niż poprzednie części! I życzę cierpliwości - oficjalnie wiadomo, że jest na co czekać…

Czekanie się opłacało: "Martwy rewir" kumuluje w sobie blockbusterski talent Butchera i Dresdena skłonności do przyciągania (nie)ludzkich katastrof oraz tendencję do popadania w tarapaty, zwłaszcza kiedy próbuje zejść im z drogi. Nie trzeba długo czekać, aż ktoś, kto w mgnieniu oka pożegnał się z człowieczeństwem, wywali drzwi i nada powieści pęd kuli śnieżnej. Kilka kartek...