Jeśli ktoś kocha sagę Dragonlance tak jak ja, poczuje się jak w domu. Drużyna, z którą już dawno z żalem się pożegnałem powraca! Znowu spotkamy kendera o sercu większym od całego Thorbardinu, posłuchamy utyskiwań starego Flinta, dylematów Tanisa, spotkamy braci Majere oraz wiele innych postaci z którymi się zżyliśmy. Ponownie wyruszymy razem z drużyną w przygodę pełną niebezpieczeństw oraz ponownie spotkamy smoki, a jakże. Z wielką przyjemnością dałem się ponownie ponieść wyprawie... i mam nadzieję że to nie koniec!
A teraz kilka kwestii technicznych. Osobom które nie czytały wcześniejszych tomów odradzam lekturę tej pozycji. Jest tu sporo odniesień do wcześniejszych wydarzeń i czytelnik może poczuć się zagubiony. W tym przypadku odsyłam do Smoków jesiennego zmierzchu. Natomiast ci którzy czytali poprzednie tomy - śmiało sięgajcie po książkę. Jest tutaj wszystko za co pokochaliśmy Dragonlance. Zastanawia mnie tylko jedno. Smoki krasnoludzkich podziemi ostatecznie zamykają wątek młota Kharasa. Mimo to na okładce widnieje informacja, że jest to tom 1. Czy zatem Weis i Hickman szykują dla nas kolejne przygody drużyny? Oby!

Jeśli ktoś kocha sagę Dragonlance tak jak ja, poczuje się jak w domu. Drużyna, z którą już dawno z żalem się pożegnałem powraca! Znowu spotkamy kendera o sercu większym od całego Thorbardinu, posłuchamy utyskiwań starego Flinta, dylematów Tanisa, spotkamy braci Majere oraz wiele innych postaci z którymi się zżyliśmy. Ponownie wyruszymy razem z drużyną w przygodę pełną...