[...] książkę polecam jako prosty czasoumilacz, aplikowany, gdy zmęczenie daje się we znaki i szukamy czegoś niezobowiązującego. Lub kiedy brak pod ręką lepszej lektury. Nie rozczarują się też ci, którzy lubią rzeczy tak złe, że aż dobre (każdy chyba zna to zjawisko), szukający książki do pociągu i czytelnicy młodociani. Dla tych ostatnich książka Pilipiuka będzie nawet wskazaną – to, co mogłoby drażnić dorosłego, całkiem serio można traktować jako dobre treści dla młodszych: a nuż złapią bakcyla nauk ścisłych, pomyślą, że historia to fajna i niegłupia rzecz, pozytywnie zawstydzą się niewiedzą o przeszłości, próbując ją potem zamienić na wiedzę, zobaczą w bohaterach godną naśladowania dojrzałość i odpowiedzialność. Gdyby nie grzeczne, oszczędne i w zasadzie pełniące rolę dodatku opcjonalnego sceny erotyczne, można by nawet nazwać "Operację(…)" książką młodzieżową.

Wszyscy ci, którzy liczyli na ambitniejszą nieco restaurację zaśniedziałego motywu podróży w czasie, z mocniejszą podporą naukową czy logiczną, na nieco bardziej skłaniającą ku refleksji jego obudowę – mogą się srodze zawieść. Dla tej grupy czytelników garść pomysłów i fajerwerki w postaci szczegółów historycznych – mogą się okazać zachętą niewystarczającą. Nawet jeśli „tylko” o rozrywkę chodzi.

Całość recenzji na:

http://ciche-wieczory-czytelnika.blogspot.com/2013/02/czasoumilacz-w-taryfie-standardowej.html

[...] książkę polecam jako prosty czasoumilacz, aplikowany, gdy zmęczenie daje się we znaki i szukamy czegoś niezobowiązującego. Lub kiedy brak pod ręką lepszej lektury. Nie rozczarują się też ci, którzy lubią rzeczy tak złe, że aż dobre (każdy chyba zna to zjawisko), szukający książki do pociągu i czytelnicy młodociani. Dla tych ostatnich książka Pilipiuka będzie nawet...