Wspaniała książka. Thor Heyerdahl ze swadą opowiada zarówno dzieje Wyspy Wielkanocnej, jak i koleje swojej wyprawy badawczej, która skierowała się na ten nader fascynujący ląd. Zamierzał udowodnić, że ludność wyspy składała się z przedstawicieli dwóch ludów - "długouchych", którzy byli potomkami żeglarzy przybyłych z lądu amerykańskiego, oraz "krótkouchych" pochodzących od imigrantów z Polinezji. Choć część tez nie utrzymała się, to dziś badacze przyznają, że Heyerdahl miał rację, że bataty przywieziono na Polinezję właśnie z Ameryki Południowej. Na koniec dodać trzeba, że to nie jest książka dla hiperpoprawnych zwolenników tzw. politycznej poprawności, którzy nawet w książce "W pustyni i w puszczy" doszukali się przejawów rasizmu. Heyerdahl na s. s. 187 tak opisał jednego z tubylców Wyspy Wielkanocnej: “fizycznie stanowił okaz wspaniałej budowy, chociaż twarz mogła posłużyć Darwinowi jako dowód na poparcie teorii rozwoju gatunków”.

Książka będzie ozdobą biblioteczki każdego fana podróży do tajemniczych lądów.

Wspaniała książka. Thor Heyerdahl ze swadą opowiada zarówno dzieje Wyspy Wielkanocnej, jak i koleje swojej wyprawy badawczej, która skierowała się na ten nader fascynujący ląd. Zamierzał udowodnić, że ludność wyspy składała się z przedstawicieli dwóch ludów - "długouchych", którzy byli potomkami żeglarzy przybyłych z lądu amerykańskiego, oraz "krótkouchych"...