Słuchałam tej książki jako audiobooka przez ostatni miesiąc, zwykle podczas robienia zakupów albo spacerów i nieraz zdarzyło mi się zwrócić na siebie uwagę otoczenia, bo uśmiechałam się pod nosem albo po prostu prychałam śmiechem.
Bo taka właśnie jest powieść "Oniegin był Ruskiem" - lekka, zabawna, przyjemna. Mnóstwo tu rozbrajających sytuacji i dialogów, więc na pewno jest to książka poprawiająca humor.
Trudno nie ubawić się, śledząc perypetie nastoletniej narratorki, której przyszło dorastać w komunistycznej Czechosłowacji. Wiele opisanych absurdów znamy z własnego podwórka - szukanie przez dziewczyny sposobów na modne, kolorowe ciuchy w czasach, gdy sklepowe półki świeciły pustkami albo oferowały siermiężną garderobę, marzenie o prawdziwych dżinsach, kosmetykach zza żelaznej kurtyny, nie mówiąc o zagranicznych podróżach... Dzielenie się z rówieśnikami literaturą z drugiego obiegu, długie dyskusje o książkach i muzyce, młodzieńcza chęć zmienienia świata i buntu...
Jako że wielu takich sytuacji doświadczyłam na własnej skórze, treść książki jest mi szczególnie bliska.

Powieść ma również drugie dno - pod płaszczykiem lekkiej opowieści o dorastaniu, konfliktach z rodzicami, pierwszych miłościach i przyjaźniach oraz szkolnych kawałach kryje się prawdziwy obraz społeczeństwa żyjącego w komunistycznym kraju. Jest w związku z tym i śmieszno, i straszno. Absurd goni tu absurd, a wiele scen przypomina obrazki rodem z filmów Stanisława Barei.

Polecam z czystym sumieniem - ta książka to świetny relaks, ale i lektura nastrajająca melancholijnie, momentami bardzo refleksyjna, zwłaszcza dla osób, które dorastały w czasach peerelu.

Słuchałam tej książki jako audiobooka przez ostatni miesiąc, zwykle podczas robienia zakupów albo spacerów i nieraz zdarzyło mi się zwrócić na siebie uwagę otoczenia, bo uśmiechałam się pod nosem albo po prostu prychałam śmiechem.
Bo taka właśnie jest powieść "Oniegin był Ruskiem" - lekka, zabawna, przyjemna. Mnóstwo tu rozbrajających sytuacji i dialogów, więc na pewno...