Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Uwielbiam! To 20 króciutkich opowiastek o historiach rodzinnych , zwykle zabawnych , z zaskakującymi wnioskami. Ale były też takie , przy których uroniłam ze wzruszenia łezkę- np. "Plecak". Pamietam cykl audycji telewizyjnych opartych na tej książce . Żonę grała Zofia Kucówna - świetna aktorka , a męża jej rzeczywisty , ówczesny mąż - Adam Hanuszkiewicz - reżyser , aktor , celebryta. Od tych spektaki zaczął się mój sentyment do " Opowieści mojej żony". Lubię " Starostę z Leska" bo i mnie znajomi odwieźli kiedyś do domu mimo że miałam zupełnie inne plany. Nie zdołałam ich przekonać ,że sama sobie poradzę - na bezgraniczną uprzejmość nie ma rady. Kiedy zaczęła się pandemia i wszyscy siedzieli w domach , zainspirowana tą książką , chciałam namówić kilka osób z rodziny i znajomych ,żeby zamiast pogrążać się w smutku , przypomnieli sobie jakieś zabawne historie. Nic z tego nie wyszło - wszyscy woleli rozpamiętywać swoje cierpienia. Nie wiem czy to polska specyfika , czy też ja mam pecha do otoczenia. Kiedy poszpera się w pamięci , można znaleźć sporo anegdot - nie tak efektownych jak u Żuławskiego [ bo te zapewne są wymyślone] ale też ciekawych. Cenię tę książkę za dawanie impulsu do takich rozmyślań. Autor napisał ją w 1970 r. Widać jak przez pół wieku zmieniła się nasza mentalność. Dawniej mężczyźni mieli opiekować się kobietami , babcie były tradycyjnymi babciami itp. Niektóre rzeczy są zaskakująco podobne do tego co mamy dzisiaj - np. już wtedy twierdzono , że na Mazowszu są tylko 2 pory roku zamiast czterech jak to dawniej bywalo. Zachęcam do przeczytania tej książeczki i wyszukania w pamięci swoich własnych historii rodzinnych.