„Dom Nocy” to seria, która zaintrygowała mnie swoimi okładkami i tytułami. Po prostu rozbawiły mnie. Za pierwszą część wzięłam się z przekonaniem, że mam w rękach lekką i śmieszną powieść. Myliłam się. Już pierwszy tom udowodnił mi, że jest zupełnie inaczej. „Naznaczona” okazała się być nudna oraz wyjątkowo irytująca. Mimo to sięgnęłam po następne tomy. Postanowiłam, że ocenię tą serię za całokształt 7 tomów(niektóre jeszcze nie ukazały się w Polsce, ale miałam okazję przeczytać je w wersji angielskiej).

Fabułę wyjątkowo trudno opisać bez spojlerów. Zoey jest zwykłą nastolatką, ale jak to zwykle bywa jej życie zostaje odwrócone do góry nogami. Staje się naznaczoną i trafia do Domu Nocy, szkoły, która ma pomóc jej w pełnej przemianie w wampira. Oczywiście spotka wielu wrogów itd. Na jej drodze stanie również pewien tajemniczy chłopak, dodam nawet, że nie jeden. Ogólnie przez wszystkie tomy ich liczba wynosi 3. Pod tym względem jest to wyjątkowo schematyczne.

„Dom Nocy” czyta się bardzo szybko. Po prostu tom za tomem. Długo się nad tym zastanawiałam. Przecież to mi się nie podoba! W końcu znalazłam odpowiedź, ja szukałam fabuły. Przez większość książki musimy słuchać monologu Zoey, która myśli nad wybraniem chłopaka, nad swoją sytuacją itd. Główna bohaterka po prostu jest wkurzająca. Inaczej się tego nie da opisać.

Dlaczego nie podoba mi się ta seria? Irytuje mnie w niej… wszystko. Począwszy od Zoey, jej głupich decyzji, problemów, dziecinności aż do niezbyt dobrego warsztatu pisarek. Przyznam, że pomysł jest ciekawy, ale naprawdę zmarnowany. Co prawda trochę widać, że autorki wzorowały się na Harrym Potterze(tutaj zamiast szkoły magii, mamy szkołę dla wampirów)i innych dziełach, ale da się to przeżyć.

Mi się osobiście ta seria nie spodobała. Wątpię czy będę w stanie sięgnąć po inne książki autorek. „Dom Nocy” to seria dla osób mało wymagających, lubiących bohaterki, które najzwyczajniej w świecie użalają się nad sobą i mają problemy w stylu: jakiego chłopaka wybrać. Mamy do czynienia z kolejnym dziełem, które miało potencjał, ale wyszło jak zwykle. Szczerze nie polecam, są o wiele ciekawsze tytuły o wampirach np. powieści Anne Rice bądź w lżejszym wydaniu Kerrelyn Sparks.

„Dom Nocy” to seria, która zaintrygowała mnie swoimi okładkami i tytułami. Po prostu rozbawiły mnie. Za pierwszą część wzięłam się z przekonaniem, że mam w rękach lekką i śmieszną powieść. Myliłam się. Już pierwszy tom udowodnił mi, że jest zupełnie inaczej. „Naznaczona” okazała się być nudna oraz wyjątkowo irytująca. Mimo to sięgnęłam po następne tomy. Postanowiłam, że...