Drugi tom niezwykłego i dodatkowego cyklu do świata, w którym bogowie podobnie jak ludzie zmagają się z losem i "koniecznością". Pomimo, że jest takim cyklem wspomnień Belgaratha o wydarzeniach, które miały miejsce przed przygodami Gariona i o wielu rzeczach już wiemy - ten tom czyta się nadzwyczaj dobrze.

Podejrzewam, a wręcz jestem pewny, że to przez fakt, że autorowi tym rzem naprawdę udało się wcielić w rolę starego czarodzieja wspominającego we życie. To chyba najmocniejsza strona tego tomu, te elementy, które właśnie wskazują na uczucia, na postacie związane z czarodziejem, i odniesienia do więzi pomiędzy nim a córką Polgarą.

Moim szczególnie ulubionym fragmentem jest ten, w którym Belgarath odwiedza Las Driad w celu przygotowania małżeństwa pomiędzy jednym z Borunów a królową driad. Takie puszczenie oka do czytelnika ;)

Ten tom zdecydowanie poprawia moją własną opinię na temat tego dodatkowego cyklu. Zakończył bowiem moje odczucie "powrotu" nieco na siłę, a stał się uzasadnieniem do takich wspomnień.

Drugi tom niezwykłego i dodatkowego cyklu do świata, w którym bogowie podobnie jak ludzie zmagają się z losem i "koniecznością". Pomimo, że jest takim cyklem wspomnień Belgaratha o wydarzeniach, które miały miejsce przed przygodami Gariona i o wielu rzeczach już wiemy - ten tom czyta się nadzwyczaj dobrze.

Podejrzewam, a wręcz jestem pewny, że to przez fakt, że autorowi...