Czytłam dawno temu. i pamietam, ze coś w tym było, jakas odrobina klimatu. Ogólnie byłam rozczarowana, szalu nie zrobilo , ale była jakas scena jak ten mag ognia pochlanial energie jakiegos pozaru i to mi sie bardzo podobalo. Zabraklo jednaj wiecej taki scen mocy. Sam sens ksiazki tez nie byl zbyt jasny.

Czytłam dawno temu. i pamietam, ze coś w tym było, jakas odrobina klimatu. Ogólnie byłam rozczarowana, szalu nie zrobilo , ale była jakas scena jak ten mag ognia pochlanial energie jakiegos pozaru i to mi sie bardzo podobalo. Zabraklo jednaj wiecej taki scen mocy. Sam sens ksiazki tez nie byl zbyt jasny.

Przemęczyłam tą książkę i zdecydowanie nie wrócę do tej pozycji. Kiedy wreszcie przebrnęłam przez ciężki początek nabrał nadziej, ponieważ tak mniej więcej w połowie była szansa na coś ciekawego. Niestety nie doczekałam się. Książka nie była - oczywiście jak dla mnie - fatalna ale tylko dlatego ponieważ spodobało mi się zakończenie.
Czegoś mi zabrakło. Spodziewałam się … sama nie wiem czego ale nie tego. Szkoda.

Przemęczyłam tą książkę i zdecydowanie nie wrócę do tej pozycji. Kiedy wreszcie przebrnęłam przez ciężki początek nabrał nadziej, ponieważ tak mniej więcej w połowie była szansa na coś ciekawego. Niestety nie doczekałam się. Książka nie była - oczywiście jak dla mnie - fatalna ale tylko dlatego ponieważ spodobało mi się zakończenie.
Czegoś mi zabrakło. Spodziewałam się … ...

Na opinię o tej książce składa się kilka zmiennych - styl pisania autorki (tłumaczki),fabuła oraz uniwersum. Pierwsze dwie ze zmiennych łączą się niejako i przeplatają. Czyli styl odstrasza a fabuła jest ciężka do sprecyzowania, książka jest napisana takim językiem, że nieraz woła się o pomstę do nieba żeby jakiś akapit dało się zrozumieć. Pierwszy Akt książki czyta się jakby "za karę" natłok postaci, nazw miejsc i ugrupowań kompletnie miesza się w jeden wielki miszmasz i ciężko się zorientować co jest czym a kto kim, akcji jako takiej odrobina. W drugim akcie trochę rozjaśnia się nam w głowach i jakoś ogarniamy całość ale akcji dalej jak na lekarstwo. W trzecim akcie coś zaczyna się dziać na poważnie w czterech, no pięciu ostatnich rozdziałach. Generalnie gdy się już przebrnie przez tę książkę, to coś dopiero zaczyna się układać we w miarę spójną całość. Te trzysta stron dało by się streścić w stu. Ostatnia zmienna czyli uniwersum jest nieźle skonstruowane i spójne, chociaż na tle magii, demonów, używania mieczy i łuków wyglądają sceny gdzie ktoś strzela do kogoś z pistoletu - jak by nie można było w tym miejscu użyć łuku albo zaklęcia...
Ogółem książka której nie polecam, trudna do przełknięcia i nie zachęcająca do zapoznania się z kolejnymi przygodami głównej bohaterki.

Na opinię o tej książce składa się kilka zmiennych - styl pisania autorki (tłumaczki),fabuła oraz uniwersum. Pierwsze dwie ze zmiennych łączą się niejako i przeplatają. Czyli styl odstrasza a fabuła jest ciężka do sprecyzowania, książka jest napisana takim językiem, że nieraz woła się o pomstę do nieba żeby jakiś akapit dało się zrozumieć. Pierwszy Akt książki czyta się...

Spodobała mi się okładka, a i opis nie był zły, więc ją kupiłam i nie żałuję. Dosyć ciekawy pomysł na historię, ciekawa bohaterka i ciekawy świat. Język nie jest trudny chociaż miałam czasami pewien problem w zrozumieniu co się właściwie stało. Mimo to chętnie zajrzała bym do drugiej części tej historii. Polecam.

Spodobała mi się okładka, a i opis nie był zły, więc ją kupiłam i nie żałuję. Dosyć ciekawy pomysł na historię, ciekawa bohaterka i ciekawy świat. Język nie jest trudny chociaż miałam czasami pewien problem w zrozumieniu co się właściwie stało. Mimo to chętnie zajrzała bym do drugiej części tej historii. Polecam.

Muszę się przyznać do tego, że "The Drowning City" pozytywnie mnie zaskoczyło. Sięgałem po książkę przekonany, że znienawidzę ją jak większość paranormalnych romansów. A tu proszę, otrzymałem ciekawe fantasy z interesującą fabułą, intrygującymi, niejednoznacznymi bohaterami, a przede wszystkim barwną scenerią. Mniej jest tu romansowej egzaltacji, a więcej soczystej intrygi. Całość czyta się szybko i przyjemnie. I choć nie jest to w żadnym razie Wielka Literatura, to jednak w swojej klasie nie ma się czego wstydzić. Z całą pewnością sięgnę po kolejne przygody nekromantki.

Muszę się przyznać do tego, że "The Drowning City" pozytywnie mnie zaskoczyło. Sięgałem po książkę przekonany, że znienawidzę ją jak większość paranormalnych romansów. A tu proszę, otrzymałem ciekawe fantasy z interesującą fabułą, intrygującymi, niejednoznacznymi bohaterami, a przede wszystkim barwną scenerią. Mniej jest tu romansowej egzaltacji, a więcej soczystej intrygi....

mapa na początku ksiązki tak naprawdę nic nie daje bo wszystkie wydarzenia dzieją sie na jednej wyspie która jest na mapie ale szystkie miejsca na niej w których dzieje się akcja nie sa zaznaczone. nie do konca wytłumaczone zasady świata przedstawionego w ksazce. Bardzo duzo polityki za duzo jak dla mnie. Srednia

mapa na początku ksiązki tak naprawdę nic nie daje bo wszystkie wydarzenia dzieją sie na jednej wyspie która jest na mapie ale szystkie miejsca na niej w których dzieje się akcja nie sa zaznaczone. nie do konca wytłumaczone zasady świata przedstawionego w ksazce. Bardzo duzo polityki za duzo jak dla mnie. Srednia

390

390

Podobało mi się przedstawienie nekromantki od zupełnie innej strony, jako osoby nielubianej, budzącej strach, ale jak najbardziej ludzkiej. Czasami nawet zbyt ludzkiej. Ponieważ książka kręci się wokół uczuć głównej bohaterki takie szczegóły jak jej przesadna wrażliwość na ból czy użalanie się nad sobą po pewnym czasie zaczynają męczyć i psują całą przyjemność z lektury.

Podobało mi się przedstawienie nekromantki od zupełnie innej strony, jako osoby nielubianej, budzącej strach, ale jak najbardziej ludzkiej. Czasami nawet zbyt ludzkiej. Ponieważ książka kręci się wokół uczuć głównej bohaterki takie szczegóły jak jej przesadna wrażliwość na ból czy użalanie się nad sobą po pewnym czasie zaczynają męczyć i psują całą przyjemność z lektury.

czelam ze zniecierpliwieniem na następną część :)

czelam ze zniecierpliwieniem na następną część :)

Tonące Miasto to debiutancka powieść fantasy urodzonej w Wirginii pisarki, Amandy Downum, a zarazem pierwsza książka z cyklu, opowiadającego o losach Isyllt Iskaldur - szpiega, nekromantki i kobiety ze złamanym sercem.

Akcja powieści rozpoczyna się wraz z przybyciem Isyllt do Symiru, gdzie Iskaldur ma do wykonania trudną misję, albowiem musi odnaleźć buntowników, sfinansować rodzącą się w mieście rewolucję i wyjść cało z opresji...

Tonące Miasto to prawdziwy powiew świeżości na polskim rynku wydawniczym, nareszcie mamy do czynienia z czymś innym, niż wampiry, wilkołaki czy upadłe anioły. Uważam, że autorka miała świetny pomysł z tą nekromancją, aczkolwiek muszę zaznaczyć, że spodziewałam się czegoś mocniejszego, bardziej mrocznego oraz że główna bohaterka będzie osobą bezwzględną, twardą i potężną, jak przystało na prawdziwego maga śmierci.

Isyllt Iskaldur to trupio blada nekromantka, która wśród mieszkańców Symiru, budzi zarówno strach, jak i obrzydzenie, ze względu na swoją profesję. Zdecydowanie jest to moja ulubiona postać w książce, ponieważ tam gdzie jest Isyllt, tam zawsze dzieje się coś "fajnego". Nasza bohaterka ma wręcz niesamowite zdolności, do pakowania się w kłopoty.

Amanda Downum przygotowała sporą dawkę informacji dla czytelnika, co sprawia, że książka jest zarówno bardzo ciekawa, jak i trudna w odbiorze - osobiście miałam drobne problemy z przetworzeniem wszystkiego od razu. Poza tym książka jest dość chaotyczna, a wynika to z tego, że autorka nie ukazuje wszystkich wydarzeń z perspektywy Isyllt. Dodatkowo, czytanie utrudniają skomplikowane nazwy i imiona bohaterów.

Podsumowując, fajnie było przeczytać powieść o duchach, opętaniu, magach i mrocznej magii. Oderwać się, chociaż na krótką chwilę, od szarej rzeczywistości i przenieść się do monsunowego miasta, pełnego intryg i niespodzianek.

Ocena: 6,5/10

Tonące Miasto to debiutancka powieść fantasy urodzonej w Wirginii pisarki, Amandy Downum, a zarazem pierwsza książka z cyklu, opowiadającego o losach Isyllt Iskaldur - szpiega, nekromantki i kobiety ze złamanym sercem.

Akcja powieści rozpoczyna się wraz z przybyciem Isyllt do Symiru, gdzie Iskaldur ma do wykonania trudną misję, albowiem musi odnaleźć buntowników,...