"The Bone Palace" to jedna z najbardziej "genderowych" powieści fantasy, jakie czytałem w ostatnim czasie. Jest tu całkiem sporo postaci i do praktycznie żadnej z nich nie pasuje termin "heteroseksualna". Mamy za to bohaterki androgeniczne i transseksualne. Mamy związki, które wymykają się standardowym etykietkom i definicjom. Ale – i to mi się w tej książce chyba najbardziej spodobało – mimo to nie jest to powieść propagandowa. Bohaterki i bohaterowie nie są tu chodzącymi hasłami, a ich tożsamość, osobowość i relacje są traktowane z tak rozbrajającą oczywistością, że nawet przez chwilę nie przyszła mi do głowy myśl, że mam do czynienia z czymś dziwnym. Dopiero po przeczytaniu pojawiło mi się w głowie pytanie: czy książka wydana zostanie w Polsce (tom pierwszy pojawił się, ale był on zdecydowanie mniej nieheteronormatywny od tomu drugiego). Jeśli zaś chodzi o samą historię, to wydaje mi się ona nieco słabsza od tego, co Downum przygotowała w pierwszym tomie. Za to przyjemniej mi się ją czytało. Akcja toczy się wartko, nie ma tu większych przestojów. Podobał mi się też wykreowany świat (i nie chodzi mi tu jedynie o bohaterki, ale też o samo miasto i jego kulturę).

"The Bone Palace" to jedna z najbardziej "genderowych" powieści fantasy, jakie czytałem w ostatnim czasie. Jest tu całkiem sporo postaci i do praktycznie żadnej z nich nie pasuje termin "heteroseksualna". Mamy za to bohaterki androgeniczne i transseksualne. Mamy związki, które wymykają się standardowym etykietkom i definicjom. Ale – i to mi się w tej książce chyba...