Od wydarzeń opisanych w pierwszym tomie w Anglii upłynął rok. Dzieci zmierzają właśnie do swoich szkół, aby rozpocząć naukę. W Narnii natomiast upływ czasu jest inny. Nie wiemy dokładnie ile czasu upłynęło, odkąd Królowe i Królowie Narni powrócili do swojego świata - setki, a może tysiące? Dość, że o Piotrze, Zuzannie, Edmundzie i Łucji mało kto słyszał, a jeszcze mniej stworzeń wierzy, że oni rzeczywiście istnieli. Wielu uważa, że zarówno oni, jak i Aslan to tylko legenda. Tymczasem w kraju nie dzieje się najlepiej. Narnia została podbita przez naród Telmarów, a obecnie włada nimi uzurpator Miraz. Prawowitym dziedzicem jest zaś młody Kaspian. Od starej niani dowiaduje się o istnieniu Starej Narnii, gdzie zwierzęta mówiły, a po świecie chadzały driady, fauny i karły. Jest to jednak niebezpieczna wiedza i chłopiec po pewnym przykrym wydarzeniu musi ukrywać się ze swymi zainteresowaniami. Gdy Mirazowi rodzi się syn, Kaspian staje się przeszkodą w objęciu tronu przez uzurpatora, dlatego, aby uniknąć śmierci chłopiec musi uciekać. Po drodze przekonuje się, że historie o Starej Narnii to nie tylko legendy a w ukryciu mieszkają różne dziwne istoty. Kaspian przy ich pomocy postanawia odzyskać tron. Problem tkwi w tym, że armia Miraz jest potężniejsza. Chłopiec postanawia wezwać pomoc.

W drugim tomie Opowieści z Narnii spotykamy kilku starych znajomych oraz całą plejadę nowych postaci. Będą musieć po raz kolejny zmierzyć się z przeważającą siłą wroga, który nie ma dobrych zamiarów. Kaspian to chłopiec dzielny, choć troszkę naiwny. Przygody jakie przeżył po ucieczce sprawiły, że zmężniał i stał się przywódcą. Królowe i Królowie Narnii niewiele się zmienili, może poza Edmundem, który wyrósł na naprawdę dobrego chłopca. Po powrocie do Narnii czeka ich długa wędrówka, z niewiadomą czekającą u kresu. czy uda im się pomóc Kaspianowi? Czy zdążą na czas? Czy uda im się spotkać Aslana?

Książę Kaspian to pouczająca powiastka, napisana prostym lecz przyjemnym w odbiorze językiem - w sam raz dla dzieci. Przyznaję, że ja wolałabym już nieco dojrzalszy styl, ale nie jestem głównym odbiorcą tych książek, więc nie mam prawa narzekać. Jak wspomniałam - dla dzieci jest idealny. Fabuła jest ciekawa, choć przewidywalna, czyta się ją szybko i przyjemnie, a wyobraźnia autora jest naprawdę spora. Polecam :)

http://czarneespresso.blogspot.com/2017/04/ksiaze-kaspian-cs-lewis.html

Od wydarzeń opisanych w pierwszym tomie w Anglii upłynął rok. Dzieci zmierzają właśnie do swoich szkół, aby rozpocząć naukę. W Narnii natomiast upływ czasu jest inny. Nie wiemy dokładnie ile czasu upłynęło, odkąd Królowe i Królowie Narni powrócili do swojego świata - setki, a może tysiące? Dość, że o Piotrze, Zuzannie, Edmundzie i Łucji mało kto słyszał, a jeszcze mniej...