Po świetnej sprawie Bałwana ciężko było sprostać moim wygórowanym wymaganiom. Przede wszystkim "Pancerne serce" jest trochę za długie, momentami miałam wrażenie zbyt dużego przestoju, może dlatego, że czytałam tę książkę dłużej niż pozostałe z serii.

Rywalizacja między Wydziałem Zabójstw a KRIPOS z Bellmanem na czele była całkiem sprytnym posunięciem, bo oprócz nowych krwiożerczych psychopatów, nie możemy narzekać na nudę w grupie pracującej z Harrym.

No właśnie, Harry... ciężko mu było pozbierać się po rozwiązaniu sprawy Bałwana, oj ciężko. Uciekł gdzieś, jak najdalej od wszystkiego, co mogło mu przypominać o Rakel i przeżytej traumie. Niestety, nie dane mu było stoczyć się na dno w spokoju. Z ojczystego kraju wysłano na jego poszukiwania pewną energiczną policjantkę, która za zadanie miała sprowadzić gwiazdę norweskiej policji do Oslo. Czy jej się udało? Oczywiście, że tak. Przecież to główny bohater tej serii.

Czyta się nadal bardzo dobrze, ale trudno będzie przebić "Pierwszy śnieg". Chociaż nie mówię hop, zanim nie hop hop.

Po świetnej sprawie Bałwana ciężko było sprostać moim wygórowanym wymaganiom. Przede wszystkim "Pancerne serce" jest trochę za długie, momentami miałam wrażenie zbyt dużego przestoju, może dlatego, że czytałam tę książkę dłużej niż pozostałe z serii.

Rywalizacja między Wydziałem Zabójstw a KRIPOS z Bellmanem na czele była całkiem sprytnym posunięciem, bo oprócz nowych...