Fantastyka-fantasy, bardzo interesująca synteza gatunków. Niesamowita wyobraźnia i kreatywność autorki, szybka akcja, trochę nowych pomysłów, chociaż całość utrzymana w stylu klasycznej, sprzed pół wieku s-f.
Mnie nie urzekła. Być może dlatego, że kompozycja jakaś chaotyczna, a może dlatego, że całość nie niesie w sobie jakiegoś przesłania, do czego gatunek fantastyki stwarza doskonałą okazję,

Fantastyka-fantasy, bardzo interesująca synteza gatunków. Niesamowita wyobraźnia i kreatywność autorki, szybka akcja, trochę nowych pomysłów, chociaż całość utrzymana w stylu klasycznej, sprzed pół wieku s-f.
Mnie nie urzekła. Być może dlatego, że kompozycja jakaś chaotyczna, a może dlatego, że całość nie niesie w sobie jakiegoś przesłania, do czego gatunek fantastyki ...

Teoretycznie SF. Tyle że zbudowane na zasadach znanych ze standardowej fantasy. Czy warto sięgnąć po Wielobarwny kraj... Jeśli szukacie oryginalnej scenerii, nie najgorzej skonstruowanych bohaterów i nie przeraża Was standardowa fabuła – to tak, jak najbardziej polecam. To kawał dobrej, starej fantastyki (Wielobarwny kraj dostał nagrodę Locusa za najlepszą powieść SF w 1982 roku, był nominowany do nagród Hugo i Nebula – w czasach kiedy to były nagrody literackie, a nie element akcji afirmatywnej).
WIĘCEJ:
https://seczytam.blogspot.com/2020/11/julian-may-wielobarwny-kraj-t-1-2.html

Teoretycznie SF. Tyle że zbudowane na zasadach znanych ze standardowej fantasy. Czy warto sięgnąć po Wielobarwny kraj... Jeśli szukacie oryginalnej scenerii, nie najgorzej skonstruowanych bohaterów i nie przeraża Was standardowa fabuła – to tak, jak najbardziej polecam. To kawał dobrej, starej fantastyki (Wielobarwny kraj dostał nagrodę Locusa za najlepszą powieść SF w 1982...

To się może nie rzuca w oczy, ale Julian May jest kobietą. Nie żeby płeć twórcy miała jakieś znaczenie — tak z kronikarskiego obowiązku odnotowuję. Na okładce widać dziewoję z wielkim mieczem, godną klasycznego fantasy, ale i napis "science fiction". Cóż, na pewno nie jest to hard SF — dostajemy dużo niewytłumaczalnych wspaniałych wynalazków: odmładzanie organizmu, moce psychiczne, podróże w czasie (co ciekawe, nikt właściwie nie wie, jak one działają, a twórca jedynego działającego egzemplarza maszyny czasu już nie żyje)...

Zdecydowanie to tylko pierwszy tom, początek plioceńskiej sagi, a nie zamknięta całość: książka rozkręca się bardzo powoli. W pierwszych rozdziałach poznajemy bohaterów — pojedynczo, jeszcze nijak ze sobą niepowiązanych. Spotykają się wszyscy gdzieś w okolicy jednej czwartej i wtedy zaczęłam się domyślać, o co chodzi w książce. W połowie powieści docierają do wielobarwnego kraju. Kończy się cliffhangerem.

Więcej szczegółów tutaj: https://finklaczyta.blogspot.com/2019/04/wielobarwny-kraj-pliocen.html

To się może nie rzuca w oczy, ale Julian May jest kobietą. Nie żeby płeć twórcy miała jakieś znaczenie — tak z kronikarskiego obowiązku odnotowuję. Na okładce widać dziewoję z wielkim mieczem, godną klasycznego fantasy, ale i napis "science fiction". Cóż, na pewno nie jest to hard SF — dostajemy dużo niewytłumaczalnych wspaniałych wynalazków: odmładzanie organizmu, moce...

Przeciętna. Nie mogę powiedzieć o niej złego słowa. Akcja - jest. W miarę ciekawi bohaterowie - no niby też są.
Jednak mimo wszystko mam wrażenie, że zbyt łatwo ludzie wyrwani ze swojej rzeczywistości godzą się z tym co zastają po przeniesieniu w przeszłość. Momentami też książka sprawiała wrażenie chaotycznej.
Jest to pierwsza książka chyba z cyklu - piszę chyba ponieważ nie zainteresowała mnie na tyle aby szukać kolejnych.

Generalnie można ją przeczytać ale nie warto nastawiać się na coś rewelacyjnego. Książka w stylu przeczytać w pociągu dla zabicia czasu i zapomnieć.

Przeciętna. Nie mogę powiedzieć o niej złego słowa. Akcja - jest. W miarę ciekawi bohaterowie - no niby też są.
Jednak mimo wszystko mam wrażenie, że zbyt łatwo ludzie wyrwani ze swojej rzeczywistości godzą się z tym co zastają po przeniesieniu w przeszłość. Momentami też książka sprawiała wrażenie chaotycznej.
Jest to pierwsza książka chyba z cyklu - piszę chyba ponieważ...