Książka nie dla każdego. Napisana w starym stylu, kojarzącym mi się z literaturą lat 60-80. Niezbyt wartko płynąca akcja plus, pseudo naukowe filozofowanie. To nie dzisiejszy trip kolejką górską, wiec jeśli szukasz ostrej jazdy to książka nie dla ciebie.
Połączenie teraźniejszości (lata 80) poprzez parapsychologię z światem starych wierzeń w elfy i inne magiczne istoty. Książka notabene dedykowana Poulowi Andersonowi, a z nim kojarzy mi sie od razu "Zaklęty miecz". Więc stare wierzenia regionu skandynawi czy islandii.
Odnajduje też tutaj nuty "Snu nocy letniej". Generalnie połączenie ziemskiej, akademickiej teraźniejszości z dawną magią (wierzenia prechrześcijańskie) i doprawione na koniec szczyptą zafascynowania Dangeon and Dragons.
Szukając zajęcia na deszczowy wieczór, tę pozycje dopadłem na urlopie. Wypatrzyłem na półce w schronisku, w górach. Przeczytałem z przyjemnością, dawno nie miałem w łapkach nic bazującego na starych wierzeniach isladczyków w Alfarów. Może dzięki temu wrócę do wspominanego wcześniej Poula Andersona. Zobaczymy.
W każdym razie miłej lektury.

Książka nie dla każdego. Napisana w starym stylu, kojarzącym mi się z literaturą lat 60-80. Niezbyt wartko płynąca akcja plus, pseudo naukowe filozofowanie. To nie dzisiejszy trip kolejką górską, wiec jeśli szukasz ostrej jazdy to książka nie dla ciebie.
Połączenie teraźniejszości (lata 80) poprzez parapsychologię z światem starych wierzeń w elfy i inne magiczne istoty....

Po naprawdę fajnym początku książka coraz bardziej rozczarowywała, serwując zakończenie, którego nawet nie zapamiętałem. Podobno inne książki tej autorki są lepsze.

Po naprawdę fajnym początku książka coraz bardziej rozczarowywała, serwując zakończenie, którego nawet nie zapamiętałem. Podobno inne książki tej autorki są lepsze.