No cóż, pokazuje, że dar może być skazą. Przez 3/4 książki męczyłem się brakiem sumienia bohatera i opisywaniem jego przygód i wyobrażeń seksualnych, miałem ochotę odłożyć tę książkę. Nie wydaje mi się jak komuś kto niżej napisał, że "takie jest życie". Ja nie znam ludzi tak żyjących, wychowałem się w patologicznej części miasta. Znam dzięki temu różne przypadki, np. miałem kolegę, którego któregoś razu rodzice zamknęli na dachu gdy wywieszał pranie, bo chcieli odbyć stosunek(mieszkali bezpośrednio pod dachem, a na dachu wywieszali pranie). Michał, bo tak miał(i chyba ma) na imię, spędził tam całą noc(było lato). To jedna z najbardziej strasznych i skrajnych sytuacji jakie znam. Ale to była inna sytuacja, tu mamy po prostu gościa, którego ciągnie tylko seks, i niczego sobie nie wdraża bazując na zawstydzaniu ludzi. Ja takich ludzi nie znam, może Twoje życie takie jest. W takim razie zbierasz żniwo.
Jednak ludzie są bardzo podobni i wiele osób prowadzi taki styl życia(seks, używki itp. w tym przypadku) lub prowadziła(studenci), tyle, że nie czytają w myślach... I to jest realna strona tej książki.
Całą książkę przeczytać jednak warto dla zakończenia, w których jest dużo ciekawych i inteligentnych wniosków. Byłem rozdwojony między obrzydzeniem a uznaniem dla pewnej spostrzegawczości.

Przepraszam za fragment odnoszący się do "życie jest takie", bo nie jest on na temat książki, a innego komentarza. Poczułem po prostu ogromną irytację... Może to TWOJE życie jest takie... Moje nie, ani tym bardziej życie jako fundamentalna wartość.

No cóż, pokazuje, że dar może być skazą. Przez 3/4 książki męczyłem się brakiem sumienia bohatera i opisywaniem jego przygód i wyobrażeń seksualnych, miałem ochotę odłożyć tę książkę. Nie wydaje mi się jak komuś kto niżej napisał, że "takie jest życie". Ja nie znam ludzi tak żyjących, wychowałem się w patologicznej części miasta. Znam dzięki temu różne przypadki, np. miałem...