Dr Hoskins jest fizykiem i jednocześnie szefem projektu, który pozwala na swoistą podróż w przeszłość, mało tego projekt umożliwia przeniesienie z przeszłości materii nieożywionej jak i żywej. Po spektakularnym sprowadzeniu do wieku XXI małego dinozaura przyszedł czas na ówczesnego człowieka. „Szczęściarzem” okazuje się kilkuletni neandertalczyk (Timmy). Teraz wystarczy go „oswoić” i dowiedzieć się jak żyło się 40 tys. lat temu. Na informacje czeka sztab naukowców, a nad „oswojeniem” czuwa Edith Fellowes – wykwalifikowana pielęgniarka.
Podejmując się tego zadania nie zdaje sobie sprawy, że każdy projekt naukowy ma swój początek, ale i swój koniec. Z tym „końcem” właśnie nie umie się pogodzić, a to za sprawą uczuć jakie neandertalczyk w niej obudził. Wykradzenie Timmy'ego z ośrodka badań nie udaje się, ale nic nie jest jeszcze stracone, bo Edith wpada na inne rozwiązanie...
Powieść toczy się dwutorowo: pierwszy to czas jaki Edith poświęca neandertalczykowi, zmiana jaka w niej zachodzi, uczucia jakie się w niej budzą i proces ucywilizowania Timmy'ego. Drugi to historia plemienia, z którego Timmy został zabrany. Plemię to – co oczywiste – koczownicze, ale ma swój język, swoją hierarchię, swoje wierzenia.
Historie przeplatają się wzajemnie. Niestety ani jedna ani druga nie zagrała.
Edith targają skrajne uczucia: od obrzydzenia „bardzo brzydkim chłopcem” do miłości. Przejście od jednego do drugiego jest sztuczne, wręcz drewniane. Ewolucja Timmy'ego przebiega w iście ekspresowym tempie, jakby był jakimś uśpionym geniuszem. Dr Hoskins jest pewnie szefem najbardziej rewolucyjnego projektu naukowego w dziejach cywilizacji, a jego problemem są finanse! Organizuje konferencję prasową, w której mieli uczestniczyć dziennikarze zajmujący się nauką, a przychodzą wysłannicy tabloidów, z idiotycznymi pytaniami. Do tego strach przed pewnym charyzmatycznym obrońcą prawd dziecka.
Opowiedzenie historii plemienia – na końcu okazuje się całkowicie pozbawione głębszego sensu. Jest w nim charyzmatyczna młoda neandertalka, która przewyższa wszystkich inteligencją, jest zbyt stary wódz plemienia, są inne plemiona i wiara w boginię. Ostatecznie jednak nic z tego nie wynika.
Pomysł, warsztat literacki, fabuła, charakterystyka postaci – przy takich nazwiskach autorów – jest co najwyżej akceptowalny.

Dr Hoskins jest fizykiem i jednocześnie szefem projektu, który pozwala na swoistą podróż w przeszłość, mało tego projekt umożliwia przeniesienie z przeszłości materii nieożywionej jak i żywej. Po spektakularnym sprowadzeniu do wieku XXI małego dinozaura przyszedł czas na ówczesnego człowieka. „Szczęściarzem” okazuje się kilkuletni neandertalczyk (Timmy). Teraz wystarczy go...

Spotkanie z Innym, ale tym Innym też jest człowiek. Czyni zadość miłośnikom i pasjonatom antropologii, którzy lubią czytać i dywagować o różnych wariantach ewolucji. W podobnym tonie, ale o wiele bardziej rozwinięta, jest trylogia Neandertalska Paralaksa Sawyera - polecam, jeśli po tej odczuwacie niedosyt.

Spotkanie z Innym, ale tym Innym też jest człowiek. Czyni zadość miłośnikom i pasjonatom antropologii, którzy lubią czytać i dywagować o różnych wariantach ewolucji. W podobnym tonie, ale o wiele bardziej rozwinięta, jest trylogia Neandertalska Paralaksa Sawyera - polecam, jeśli po tej odczuwacie niedosyt.

Wyjątkowo udana historia oparta o wątek podróży w czasie. Opowieść science-fiction owszem, ale i opowieść o człowieczeństwie, przełamywaniu barier, prawdziwie rozumianej tolerancji dla tych co trochę się jednak od nas różnią...

Wyjątkowo udana historia oparta o wątek podróży w czasie. Opowieść science-fiction owszem, ale i opowieść o człowieczeństwie, przełamywaniu barier, prawdziwie rozumianej tolerancji dla tych co trochę się jednak od nas różnią...

Brzydki i mały, no właśnie: chłopiec? Gdzie przebiegają granice człowieczeństwa? Przed jakimi wyborami czasami musimy stanąć? Bardzo dobra rzecz skłaniająca do przemyśleń. Warto!

Brzydki i mały, no właśnie: chłopiec? Gdzie przebiegają granice człowieczeństwa? Przed jakimi wyborami czasami musimy stanąć? Bardzo dobra rzecz skłaniająca do przemyśleń. Warto!

WAŻNE! Przed przeczytaniem książki unikajcie tekstu na jej odwrocie oraz streszczenia na Lubimyczytać.pl (skopiowanego stamtąd). Przedstawia ono skrótowo calutką fabułę książki. Na całe szczęście ja zrobiłem to dopiero po przeczytaniu powieści, więc nic nie straciłem.

Nie jest to jakieś górnolotne science-fiction, stąd niektórzy czytelnicy mogą być zawiedzeni. To typowa rozprawa psychologiczno-antropologiczna zabarwiona ciekawą koncepcją "zasysania poprzez czas" (nie całkiem podróży w czasie). Czyta się to lekko, sporo jest niuansów naukowych o neandertalczykach, epoce dinozaurów oraz innych odległych dziejach naszej planety i sporo psychologii bohaterów oraz naukowców.

Muszę tutaj pochwalić autorów za dwie rzeczy. Po pierwsze zastosowali dwutorową fabułę, dzięki czemu powieść nie cierpi tak na dynamice. Druga rzecz, i to nawet ważniejsza, to sposób przedstawienia wydarzeń z plejstocenu. Wielu pisarzy po prostu nie potrafi w interesujący sposób przedstawić wydarzeń z innej epoki niż współczesna, gdzie postacie są jałowe, problemy mierne, dialogi tragiczne itd. Tutaj tego nie ma. Ja czułem, że jestem członkiem tego plemienia i rozkminiałem ich bolączki. Duży plus za to dla Asimova i Silverberga.

Byłoby 9, ale... no właśnie. Epilog wprost świetny, ale jakby urwany. Tutaj jeszcze można się było pokusić o co najmniej dwa rozdziały po epilogu. Historia jest urżnięta w najbardziej interesującym momencie. Nie oznacza to, że zakończenie jest tragiczne. Po prostu po zakończeniu nasuwa się masa pytań bez odpowiedzi. A szkoda.

WAŻNE! Przed przeczytaniem książki unikajcie tekstu na jej odwrocie oraz streszczenia na Lubimyczytać.pl (skopiowanego stamtąd). Przedstawia ono skrótowo calutką fabułę książki. Na całe szczęście ja zrobiłem to dopiero po przeczytaniu powieści, więc nic nie straciłem.

Nie jest to jakieś górnolotne science-fiction, stąd niektórzy czytelnicy mogą być zawiedzeni. To typowa...

Może i w tamtych czasach to była naprawdę rewelacja, ale teraz to literatura za bardzo przyziemna się zrobiła. Jednakże mogą zdecydowanie być wśród nas podróżnicy w czasie. W końcu temat bardzo popularny i nikt wehikułem czasu Ameryki nie odkrył. Książka jest też swego rodzaju testem na człowieczeństwo i nauką tolerancji dla tych, którzy chociaż trochę się od nas różnią. Bo w końcu, jak to śpiewał Stanisław Soyka "Daleko raj, gdy na człowieka się zamykam". A wygląd neandertalczyka dla mnie trochę się różnił od wyglądu człowieka rozumnego, czyli naczelnego i najbardziej dominującego gatunku na planecie zwanej Ziemią. Generalnie można przeczytać książkę, jak komuś się bardzo nudzi.

Może i w tamtych czasach to była naprawdę rewelacja, ale teraz to literatura za bardzo przyziemna się zrobiła. Jednakże mogą zdecydowanie być wśród nas podróżnicy w czasie. W końcu temat bardzo popularny i nikt wehikułem czasu Ameryki nie odkrył. Książka jest też swego rodzaju testem na człowieczeństwo i nauką tolerancji dla tych, którzy chociaż trochę się od nas różnią. Bo...

O Robercie Silverbergu już tyle napisałem, że nie będę się powtarzał. Wyrobnik, rzemieślnik, który chyba tylko z racji swojego zaangażowania w fandom uznawany jest za wybitnego, klasycznego twórcę s-f.
Tutaj wziął na warsztat klasyczne opowiadanie Asimova i przerobił je na powieść. Nie dodał nic od siebie, tylko rozwinął fabułę zaproponowaną przez swojego kreatywnego kolegę. Wyszło z tego poprawne dzieło literackie, z lubianymi przeze mnie wątkami antropologicznymi. Czytało się dobrze, ale bez wodotrysków, psychologia postaci ujdzie w tłumie, fabuła może być, generalnie ideał przeciętności.

O Robercie Silverbergu już tyle napisałem, że nie będę się powtarzał. Wyrobnik, rzemieślnik, który chyba tylko z racji swojego zaangażowania w fandom uznawany jest za wybitnego, klasycznego twórcę s-f.
Tutaj wziął na warsztat klasyczne opowiadanie Asimova i przerobił je na powieść. Nie dodał nic od siebie, tylko rozwinął fabułę zaproponowaną przez swojego kreatywnego...

Czytane dość dawno, pamiętam jednak, że książka mnie wciągnęła i bardzo mi się podobała.

Czytane dość dawno, pamiętam jednak, że książka mnie wciągnęła i bardzo mi się podobała.

Koncept ciekawy, wykonanie średnie.

Koncept ciekawy, wykonanie średnie.

Cześć
Jeśli zastanawiacie się czy warto poświęcić swój czas na przeczytanie tej książki, mam nadzieję, że tak krótka wideo recenzja pomoże Ci podjąć decyzję ; )

Cześć
Jeśli zastanawiacie się czy warto poświęcić swój czas na przeczytanie tej książki, mam nadzieję, że tak krótka wideo recenzja pomoże Ci podjąć decyzję ; )