Futurystyka starszej daty, ale mimo to nadal potrafi zaskoczyć wizjami przyszłości ludzi :)

Futurystyka starszej daty, ale mimo to nadal potrafi zaskoczyć wizjami przyszłości ludzi :)

Bez polotu, bez zwrotów akcji, bez wciągającej histori, bez kobiet (normalnych ) , wogóle bez sensu ta książka była

Bez polotu, bez zwrotów akcji, bez wciągającej histori, bez kobiet (normalnych ) , wogóle bez sensu ta książka była

Pierwszy raz w życiu zdarzyło mi się zaśmiać na pełen regulator czytając książkę. Dotychczas elementy humorystyczne kończyły się pospolitym wygięciem ust w typowego, taniego kolumbijskiego banana, do dziś. Lektura, dla której warto pogłębić czytelnicze skrzywienie kręgosłupa, pogorszyć już będący w dziadowskim stanie wzrok oraz wstać kompletnie niewyspany do pracy.
Być może przyjadą takie czasy kiedy to każdy niepokorny dostanie takiego "miłego" kontrolera;)

Pierwszy raz w życiu zdarzyło mi się zaśmiać na pełen regulator czytając książkę. Dotychczas elementy humorystyczne kończyły się pospolitym wygięciem ust w typowego, taniego kolumbijskiego banana, do dziś. Lektura, dla której warto pogłębić czytelnicze skrzywienie kręgosłupa, pogorszyć już będący w dziadowskim stanie wzrok oraz wstać kompletnie niewyspany do pracy.
Być...

Literacka uczta. Może i pełna kwiecistego języka i niewyszukanych żartów jednakże płynie się przez książkę jak przez kosmiczną otchłań. Widoczny, moim zdaniem w powieści wpływ dzieł Arthura C. Clarka uwidacznia głębię czytanego tekstu skłaniając czytelnika do chwili zadumy nad stawianymi tu pytaniami. Gorąco zachęcam do lektury.

Literacka uczta. Może i pełna kwiecistego języka i niewyszukanych żartów jednakże płynie się przez książkę jak przez kosmiczną otchłań. Widoczny, moim zdaniem w powieści wpływ dzieł Arthura C. Clarka uwidacznia głębię czytanego tekstu skłaniając czytelnika do chwili zadumy nad stawianymi tu pytaniami. Gorąco zachęcam do lektury.

Czysta SF,która naprawdę mnie zaskoczyła.Książka świetnie napisana,świetne żywe dialogi ,zdecydowanie zarysowane postacie z krwi i kości,do tego nie banalny pomysł opisu podróży międzygwiezdnej i pobycie na straszliwej planecie,gdzie wszyscy,prócz głównego bohatera,giną.Książki nie powstydził by się Stanisław Lem.Postać autora,Pawła Kempczyńskiego jest dość tajemnicza,nie ma na jego temat zbyt dużo informacji w sieci ,nawet w Wikipedii brak daty ,miejsca urodzenia.Dlatego naprawdę mnie zaskoczył ten autor swoim talentem,swadą prowadzonej narracji,ostrością sądów.opisów technologi przyszłości .Dla mnie książka rewelacyjna,jedna z tych perełek .które przeszły bez echa ,a które może doceni pokolenie czytelników z przyszłości.

Czysta SF,która naprawdę mnie zaskoczyła.Książka świetnie napisana,świetne żywe dialogi ,zdecydowanie zarysowane postacie z krwi i kości,do tego nie banalny pomysł opisu podróży międzygwiezdnej i pobycie na straszliwej planecie,gdzie wszyscy,prócz głównego bohatera,giną.Książki nie powstydził by się Stanisław Lem.Postać autora,Pawła Kempczyńskiego jest dość tajemnicza,nie...

"Parszywa dwunastka" - takie było moje pierwsze skojarzenie po przeczytaniu "Hekate". Banda amatorów i wyrzutków ze świata opisanego we wcześniejszej powieści Pawła Kempczyńskiego: "Requiem dla Europy", pod dowództwem zawodowego astronauty, przechodzi szkolenie i wyrusza w kosmos na samobójczą misję. To nie są super-astronauci z NASA, którym równych w świecie nie ma ;-) a sama misja nie jest perfekcyjnie zaplanowaną wyprawą po kolejny sukces. Bohaterów "Hekate" ukształtowało społeczeństwo Europy opisanej w "Requiem...". Nie powinno więc dziwić specyficzne zachowanie tej zbieraniny osobowości. Warto również pamiętać, że jedynie pod pewnymi warunkami pozwolono im nieco "urwać się z łańcucha". Zresztą i tu z czasem pojawia się niemiła niespodzianka. Tak więc, o ile nierealne wydaje się samo wysłanie na tego typu misję, ludzi pokroju bohaterów powieści - to zachowanie tychże na owej misji jak najbardziej wydaje się być prawdopodobne.

Dla mnie "Hekate" była fajną rozrywką. Nie rozbierałem utworu na czynniki pierwsze w poszukiwaniu głębszych znaczeń - po prostu pozwoliłem sobie na zabawę. Książka ma specyficzny klimat: rubaszny, polski, ze specyficznym poczuciem humoru. Można polemizować z autorem wytykając takie lub inne błędy techniczne, logiczne, literackie. Można jednak po prostu przyjąć jego własną wizję naukowej fikcji. Jednej z wielu wersji naukowych fikcji w przestrzeni minionych kilkudziesięciu lat. To już kwestia gustu i oczekiwań czytelnika.

"Parszywa dwunastka" - takie było moje pierwsze skojarzenie po przeczytaniu "Hekate". Banda amatorów i wyrzutków ze świata opisanego we wcześniejszej powieści Pawła Kempczyńskiego: "Requiem dla Europy", pod dowództwem zawodowego astronauty, przechodzi szkolenie i wyrusza w kosmos na samobójczą misję. To nie są super-astronauci z NASA, którym równych w świecie nie ma ;-) a...

Książka bardzo wciąga: załoga, wybitnie uzdolniona do wszystkiego i dialogi, są strony gdzie śmiech jest ciągły :D . opisy baz, statek "Hekate" - jest bardzo oryginalny i opisy nadają klimatu do historii. Chciałbym przeczytać ciąg dalszy bo jest potencjał :)

Książka bardzo wciąga: załoga, wybitnie uzdolniona do wszystkiego i dialogi, są strony gdzie śmiech jest ciągły :D . opisy baz, statek "Hekate" - jest bardzo oryginalny i opisy nadają klimatu do historii. Chciałbym przeczytać ciąg dalszy bo jest potencjał :)

Po lekturze Requiem dla Europy - Hekate przeczytałem jednym tchem - choć bałem się bo to przecież zupełnie nie mój klimat takie SF... Z czasem jednak coraz bardziej przekonywałem się, że styl pisania Pawła Kempczyńskiego odpowiada mi nawet jeśli pisze o odległej dziwnej planecie. Świetne poczucie humoru (Szmata jest rozbrajająca ;)),odpowiednia - nieprzesadzona i niepatetyczna porcja dylematów moralnych, ciekawy, wartki język, polot i fantazja. Brawo, brawo, brawo. Największym zawodem był dla mnie fakt, że... nie ma w księgarni więcej powieści tego autora które mógłbym pochłonąć.

Po lekturze Requiem dla Europy - Hekate przeczytałem jednym tchem - choć bałem się bo to przecież zupełnie nie mój klimat takie SF... Z czasem jednak coraz bardziej przekonywałem się, że styl pisania Pawła Kempczyńskiego odpowiada mi nawet jeśli pisze o odległej dziwnej planecie. Świetne poczucie humoru (Szmata jest rozbrajająca ;)),odpowiednia - nieprzesadzona i...

Obowiązkowo trzeba przeczytać po pierwszej części czyli "Requiem dla Europy", żeby uznać tę książkę za szaloną i przezabawną a nie za głupkowatą i żałosną.. W połączeniu to naprawdę nieziemska, daleka podróż przesiąknięta rubasznym humorem:)

Obowiązkowo trzeba przeczytać po pierwszej części czyli "Requiem dla Europy", żeby uznać tę książkę za szaloną i przezabawną a nie za głupkowatą i żałosną.. W połączeniu to naprawdę nieziemska, daleka podróż przesiąknięta rubasznym humorem:)

Rewelacyjna. Inna niż Requiem dla Europy ale styl pisania dalej świetny. Akcja wciągająca. Praktycznie siadłem i nie wstałem póki nie przeczytałem. Zdecydowanie polecam. A Szmata Petera to od teraz moja ulubiona maskotka:)

Rewelacyjna. Inna niż Requiem dla Europy ale styl pisania dalej świetny. Akcja wciągająca. Praktycznie siadłem i nie wstałem póki nie przeczytałem. Zdecydowanie polecam. A Szmata Petera to od teraz moja ulubiona maskotka:)