Książek z motywem wampirów, anioły, wilkołaków czy wróżek jest mnóstwo. Oprócz tego autorka wplata tu tematu piksów, którego jeszcze nigdy nie spotkałam, więc powieść staje się oryginalniejsza.
Nazwy fobii, jako tytuły rozdziałów są świetnym pomysłem. Nie spotkałam się jeszcze z czymś takim. Wielu z tych fobii nie znałam, więc jest to naprawdę ciekawe i niebanalne.

Jednak wszystko psują dialogi. Postacie też nie są zbyt dobrze wykreowane- nie mieli w sobie tak naprawdę nic, co sprawiłoby, że utknęliby mi w pamięci. Główna bohaterka momentami strasznie mnie irytowała.
No i największa wada. Mam wrażenie, że autorka przeczytała "Zmierzch" i inne tego typu książki i stworzyła bardzo podobna powieść. Momentami miałam wrażenie, że niektóre sceny zostały po prostu przepisane ze "Zmierzchu" i delikatnie zmienione. Wiele rzeczy jest bardzo przewidywalne, jednak bywały momenty, których zupełnie się nie spodziewam.

Nie mogę powiedzieć, że powieść ta była totalnym dnem. Szybko się ją czytało. Styl autorki jest prosty i zrozumiały, a książka lekka i przyjemna. Na pewno warto się z nią zapoznać.

Książek z motywem wampirów, anioły, wilkołaków czy wróżek jest mnóstwo. Oprócz tego autorka wplata tu tematu piksów, którego jeszcze nigdy nie spotkałam, więc powieść staje się oryginalniejsza.
Nazwy fobii, jako tytuły rozdziałów są świetnym pomysłem. Nie spotkałam się jeszcze z czymś takim. Wielu z tych fobii nie znałam, więc jest to naprawdę ciekawe i niebanalne.

Jednak...