Książkę mam w domu od bardzo dawna, ale nigdy nie było mi z nią po drodze. Wcale nie ukrywam, że pewnie przez Północ, która mnie nie porwała i jakoś ciężko mi było się z nią zżyć. Kolejne trzy kobiety w jednym worku trochę mnie przystopowały. Ale jak trzeba to trzeba.
Trzy kobiety, trzy historie, co najmniej trzy tragedie.
Freddy, uciekinierka z domu, aktorka, lubująca się w mężczyznach spod ciemnej gwiazdy, bez środków do życia.
Aleks, uciekinierka z domu, wdowa, poruszająca się na wózku inwalidzkim po tragicznym wypadku w którym jej mąż stracił życie, a ona nogę, bez środków do życia.
Les, najmłodsza, przy ojcu i jego najnowszej żonie o bardzo niechwalebnej przeszłości, zaręczona z mężczyzną lubiącym odreagowywać emocje i wymuszać posłuszeństwo przy pomocy pięści, bez środków do życia.
Mogą zdobyć wiele pod warunkiem doprowadzenia 2000 sztuk bydła do Kansas.
Niewykonalne? Niewykonalne, ale i tak wszystko skończy się dobrze.
Kobiety zdobędą odwagę, męstwo, przekonanie o własnej sile, pewność siebie i samozadowolenie. Nauczą się pracować jak najdzielniejsi kowboje, śpiewać śpiącym krowom, palić pod kotłem krowim łajnem. Poznają ból fizyczny i strach. Wstaną silne, dzięki sobie samym, ale i odkrytej miłości. Nie tylko do trzech mężczyzn, ale i do sióstr. Nauczą się ufać, dziękować i troszczyć. Znajdą w sobie siłę na krok na sztucznej nodze, patrzenie na śmierć oprawcy i rezygnację z teatru w wielkim mieście. Poturbowane, poranione, pełne bólu, ale i samozadowolenia z siostrami przy boku poprowadzą stado z dumnie podniesioną głową.
Każda z nich wzrusza swoją historią, i pewnie każda zasługiwałaby na swoją własną, ale po raz pierwszy mogę przyznać, że faktycznie pasują tutaj wszystkie trzy. W tym jednym miejscu, podczas tej jednej podróży. Dopełniają się, dzięki nim historia staje się pełna.
Która najbardziej?
Chyba najbardziej wzruszyła mnie historia Les. Najbardziej napełniła optymizmem historia Alex, a najbardziej utwierdziła w przekonaniu o możliwości połączenia marzeń z życiem codziennym opowieść o Freddy. Ciężko byłoby wybrać mi jedną z Kowbojek, ale scena śmierci Warda wywołała we mnie dziki okrzyk radości. Czytelniczym sercem byłam bardzo dumna z Les.
Choć kobiety stanowią trzon tej historii, to i panowie zasługują na uwagę. Dal, alkoholik wielki sprawca sukcesu kobiet, Luther zakochany bez pamięci prawnik, przez lata patrzący na ukochaną niedostępną i szalony lekarz niemowa John. I inni: Ward sukinsyn i Grady kowboj z krwi i kości.
Cudnie nakreśleni, interesujący i nawet na drugim planie widać ich wyraźnie. Każdy ma swoje zadanie. Każdy pełni ważną rolę. Co mnie pozytywnie zaskoczyło, nie miałam wrażenia pomijania, traktowania po łebkach, marginalizowania.
Może nie jest to moja ulubiona Osborne, ale i tak to dobry kawałek historii. Cieszę się, że mam ją na papierku.

Książkę mam w domu od bardzo dawna, ale nigdy nie było mi z nią po drodze. Wcale nie ukrywam, że pewnie przez Północ, która mnie nie porwała i jakoś ciężko mi było się z nią zżyć. Kolejne trzy kobiety w jednym worku trochę mnie przystopowały. Ale jak trzeba to trzeba.
Trzy kobiety, trzy historie, co najmniej trzy tragedie.
Freddy, uciekinierka z domu, aktorka, lubująca się...