Średnio wciągająca historia o pewnej podstarzałej imprezowiczce z umysłem nie zbyt bystrej nastolatki, o jej nienormalnej córce, o irytującej punkówie, o dresie-debilu, o parze, która jest nudna i o kimś tam jeszcze. Myślę, że na ekranie sprawdziłoby się, szkoda tylko, że w Polsce woli się kręcić komedie romantyczne i filmy kostiumowe pełne niestrawnego patosu i słabych efektów specjalnych.
Cytaty na okładce są (jak zwykle zresztą) mocno na wyrost. "Przeraziły cię filmy CUBE czy THE RING? Po lekturze INSTYTUTU nie będziesz mógł zasnąć!". Ani to na miejscu porównywać rewelacyjny Cube (a nawet przeciętny The Ring) do Instytutu, ani historia nie była taka przerażająca. W ogóle nie była przerażająca, a momentami była naiwna.
Ale warto przeczytać, bo polskie, bo o zwykłych ludziach (chociaż ja bym uznał tych ludzi za margines społeczny), po to żeby zobaczyć co się w Polsce sprzedaje, co się u nas pisze, w końcu dlatego, że to tylko 250 stron, więc dużo czasu nie stracimy.

Średnio wciągająca historia o pewnej podstarzałej imprezowiczce z umysłem nie zbyt bystrej nastolatki, o jej nienormalnej córce, o irytującej punkówie, o dresie-debilu, o parze, która jest nudna i o kimś tam jeszcze. Myślę, że na ekranie sprawdziłoby się, szkoda tylko, że w Polsce woli się kręcić komedie romantyczne i filmy kostiumowe pełne niestrawnego patosu i słabych...