Osoby nie uzależnione spojrzą zupełnie inaczej na osoby z uzależnieniem.

Osoby nie uzależnione spojrzą zupełnie inaczej na osoby z uzależnieniem.

Na początku jak po grudzie, ale potem otworzyłam w losowym dalszym miejscu - i wciągnęłam się na dobre. To jedna z tych książek, które inspirują mnie do własnego pisania, tworzenia ;) Sztuka i pisanie, nazywanie, jako środek na ból. Miejscami przypominała mi styl Doroty Kotas. Choć to przecież epoka wcześniej.
Kilka cytatów, które zapisuję w zeszycie.
Warto, klasyka "gatunku" ;)

Na początku jak po grudzie, ale potem otworzyłam w losowym dalszym miejscu - i wciągnęłam się na dobre. To jedna z tych książek, które inspirują mnie do własnego pisania, tworzenia ;) Sztuka i pisanie, nazywanie, jako środek na ból. Miejscami przypominała mi styl Doroty Kotas. Choć to przecież epoka wcześniej.
Kilka cytatów, które zapisuję w zeszycie.
Warto, klasyka...

Jedna z książek, którą uważam, że trzeba przeczytać !
Ważny temat, poruszająca historia, sporo refleksji po przeczytaniu.

Jedna z książek, którą uważam, że trzeba przeczytać !
Ważny temat, poruszająca historia, sporo refleksji po przeczytaniu.

Bardzo dobra książka, pozostawiła we mnie sporo refleksji.

Bardzo dobra książka, pozostawiła we mnie sporo refleksji.

Dziwnie się z tym czuję, ale uważam, że to jest niezła książka i nawet poleciłbym ją niejednej osobie.

Dziwnie się z tym czuję, ale uważam, że to jest niezła książka i nawet poleciłbym ją niejednej osobie.

brutalnie szczera, bardzo dobra

brutalnie szczera, bardzo dobra

No cóż -"syty głodnego nie zrozumie" -owszem dużo za dużo się kiedyś piło (to o mnie) ,ale takich jazd nigdy nie miałem ,. Chyba jestem z tych którzy powiedzieli by autorce -dziewczyno weź się w garść i nie .....marudź. No ale co ja tam wiem. :)

No cóż -"syty głodnego nie zrozumie" -owszem dużo za dużo się kiedyś piło (to o mnie) ,ale takich jazd nigdy nie miałem ,. Chyba jestem z tych którzy powiedzieli by autorce -dziewczyno weź się w garść i nie .....marudź. No ale co ja tam wiem. :)

Tę książkę mógłby przeczytać każdy, kto nie wie, że życie musi boleć. Myślę, że coś zazgrzyta , to tylko nasz zysk. Prawda wszak wyzwala.
1. Uzależnienie pojawia się, gdy nie zgadzasz się na to, jak się czujesz.
2. Nie muszę wymyślać rozwiązań ani brać się w garść.
3. Nie udawać, nie zakładać pancerza śmiechu
4. Tam, gdzie jest miejsce na wzruszenie, głęboką prawdę - nie ma śmiechu.
(przepisałam swoją notatkę)

Tę książkę mógłby przeczytać każdy, kto nie wie, że życie musi boleć. Myślę, że coś zazgrzyta , to tylko nasz zysk. Prawda wszak wyzwala.
1. Uzależnienie pojawia się, gdy nie zgadzasz się na to, jak się czujesz.
2. Nie muszę wymyślać rozwiązań ani brać się w garść.
3. Nie udawać, nie zakładać pancerza śmiechu
4. Tam, gdzie jest miejsce na wzruszenie, głęboką prawdę - nie...

Długo zastanawiałam się nad tą pozycja, tak wiele dobrych opinii pojawiało się o niej. Niestety mimo, że temat uzależnienia jest ciekawy, spodziewałam się trochę głębszego wejścia w problem. Od połowy książka przez kilkanaście stron była nawet ciekawa, niestety często chaotyczna i ciężka do przebrnięcia.

Długo zastanawiałam się nad tą pozycja, tak wiele dobrych opinii pojawiało się o niej. Niestety mimo, że temat uzależnienia jest ciekawy, spodziewałam się trochę głębszego wejścia w problem. Od połowy książka przez kilkanaście stron była nawet ciekawa, niestety często chaotyczna i ciężka do przebrnięcia.

Bałam się tej książki z kilku powodów. Przede wszystkim dlatego, że ją wiele osób polecało, a jakoś tak się składa, że jak poleca większość, to ja potem jestem rozczarowana i mam pretensje do świata, że mi zawracał głowę czymś, co mogło być na przykład jakąś XIX-wieczną powieścią.

Bałam się, że będzie za lekko i że będę miała żal, że można było inaczej.

Bałam się, że będzie za ciężko i że mnie bezradność i osobiste traumy wielopokoleniowe zeżrą i wysrają (żeby nie było za kolorowo).

Bałam się niepotrzebnie i książkę polecam, bo nie ma w Polce tematu, który jest bardziej wyśmiany, zlekceważony, zamieciony pod dywan niż alkoholizm. Konkuruje z nim co prawda depresja, ale mimo wszystko więcej działa się na rzecz uświadamiania w tym temacie, niż na rzecz mówienia o tym, że alkoholizm to choroba, a nie świadomy wybór. Bo nikt świadomie nie wybiera choroby i nie takie to wszystko czarno-białe, jak się wielu mądrym ludziom wydaje.

https://kontekstylia.com/2022/09/26/najgorszy-czlowiek-na-swiecie/

Bałam się tej książki z kilku powodów. Przede wszystkim dlatego, że ją wiele osób polecało, a jakoś tak się składa, że jak poleca większość, to ja potem jestem rozczarowana i mam pretensje do świata, że mi zawracał głowę czymś, co mogło być na przykład jakąś XIX-wieczną powieścią.

Bałam się, że będzie za lekko i że będę miała żal, że można było inaczej.

Bałam się, że...