Inna Bajka, to przede wszystkim wielkie zaskoczenie i, jak mówi sam tytuł - zupełnie inna bajka. Na osi czasu pojawia się w trzech czwartych drogi między poetyckim debiutem Wojaczka a samobójczą śmiercią poety. Wziąwszy pod uwagę wydźwięk "Sezonu" i to, co ma dopiero nastąpić w maju '71, byłem przekonany, że Inna Bajka będzie kolejnym krokiem w dół, jeszcze bardziej chaotycznym, wulgarnym a autodestrukcyjnym. Tymczasem, tak jak napisałem na początku - zaskoczenie.

Wojaczek zostawia w tyle (przynajmniej częściowo) rozpacz, beznadzieję i złość - w Innej Bajce pojawia się wiele nowych kolorów, całkiem szeroka tematyka. Od zachwytu (głównie nad kobiecością) i tęsknoty, przez pożądanie i niepewność, aż po motywy ojczyzny i religii. Utwory nie są już rozpaczliwą i wulgarną szamotaniną, autor nie chce nas za wszelką cenę szokować, bardzo miło z jego strony.
Jednocześnie znika jakaś intensywność, ale że w poprzednim tomie była ona głównie wyrazem i owocem negatywnych emocji, wcale do niej nie tęsknię. Miejscami dostajemy bardziej regularną, zakutą nieraz w karby rymu formę, co wygląda dziwnie, przy ogólnej, wojaczkowej nieregularności.

Całościowo, Inna Bajka nie przemawia do mnie jakoś wyjątkowo mocno, jest jednak sporym krokiem naprzód w stosunku do "Sezonu", poza tym ma kilka momentów, przy których wpadłem w zachwyt (zwłaszcza "Geneza"),w których Wojaczek trafił we mnie, w samą dziesiątkę. Tak więc spory plus - głównie za to zaskoczenie, różnorodność, krok do przodu.

____________
Po przeczytaniu tekstu sprzed niemal sześciu lat, aż chciało by się cofnąć w czasie i dać sobie w mordę. "Nie przemawia do mnie jakoś wyjątkowo mocno". Nie zesraj się, chciałby się powiedzieć.

Inna Bajka, to przede wszystkim wielkie zaskoczenie i, jak mówi sam tytuł - zupełnie inna bajka. Na osi czasu pojawia się w trzech czwartych drogi między poetyckim debiutem Wojaczka a samobójczą śmiercią poety. Wziąwszy pod uwagę wydźwięk "Sezonu" i to, co ma dopiero nastąpić w maju '71, byłem przekonany, że Inna Bajka będzie kolejnym krokiem w dół, jeszcze bardziej...

"Inna bajka", bo to nie ten sam Wojaczek, co w "Sezonie". "Wiersze ulotne", bo tym razem to zlepek przypadkowych słów, których znaczenie odszyfrować potrafił prawdopodobnie tylko autor. Nie da się ukryć, że drugi tom Rafała Wojaczka jest znacznie gorszy od debiutu poety. Brakuje w nim emocji i intensywności, zastąpił je ponury chaos. Na palcach jednej ręki można policzyć utwory, które zachwycają i poruszają przenikliwością. Choć "Inna bajka" trochę rozczarowuje, to jednak wciąż widać, że mamy do czynienia z tym samym autorem, który zmaga się ze swoimi demonami.

"Inna bajka", bo to nie ten sam Wojaczek, co w "Sezonie". "Wiersze ulotne", bo tym razem to zlepek przypadkowych słów, których znaczenie odszyfrować potrafił prawdopodobnie tylko autor. Nie da się ukryć, że drugi tom Rafała Wojaczka jest znacznie gorszy od debiutu poety. Brakuje w nim emocji i intensywności, zastąpił je ponury chaos. Na palcach jednej ręki można policzyć...