Nie przypuszczałem, że to będzie takie ciekawe. Zwięzła historia imperium Khmerów i ich świetnej stolicy - powstałego w IX wieku Angkoru. Imperium władali dewaradżowie - królowie bogowie, wyznający hinduizm, a czasami buddyzm. Sam Angkor pierwotnie był poświęcony Śiwie. Stolica potężnego państwa z czasem stała się jak Babilon - pełna przepychu, zepsucia i słabości. Imperium musiało zmagać się z walkami domowymi, powstaniami niewolników i chłopów, a przede wszystkim z wrogimi siłami - Syjamczyków i Czamów. Ci ostatni zdobyli Angkor w 1177 roku - dzięki zaskakującemu atakowi floty płynącej Mekongiem. Lata 1350 - 1430 z kolei to nieustanne wojny z Syjamem, zakończone zdobyciem Angkoru i jego opuszczeniem. Miasto ponownie odkryto, przynajmniej dla zachodniego świata w 1861 roku. Fascynujące. Jednak 200 tysięcy słoni bojowych Khmerów - to raczej bajka. Książka wydana w 1972 roku. Po jej lekturze muszę stwierdzić dwie rzeczy - pierwsza, że musiało to być gigantyczne miasto. Druga - to, że zaintrygowali mnie Czamowie - lud liczący teraz około 500 tysięcy ludzi- dawniej będący potęgą. Z czego wynikł taki zmierzch? Ciekawe. Sporo zdjęć. Mapki dołączone luzem. Zapamiętywanie imion władców khmerskich może służyć ćwiczeniu umysłu. Tribhuwanaditjawarman itp.

Nie przypuszczałem, że to będzie takie ciekawe. Zwięzła historia imperium Khmerów i ich świetnej stolicy - powstałego w IX wieku Angkoru. Imperium władali dewaradżowie - królowie bogowie, wyznający hinduizm, a czasami buddyzm. Sam Angkor pierwotnie był poświęcony Śiwie. Stolica potężnego państwa z czasem stała się jak Babilon - pełna przepychu, zepsucia i słabości. Imperium...