W książce powraca uznawany za zmarłego Jacen Solo, który jest przetrzymywany w niewoli u Yuuzhan Vongów. W powieści nie ma zbyt wielu epickich scen walki, a scenografia ogranicza się głównie do znanej, ale jednocześnie niezwykle odmienionej planety. Nacisk położony jest głównie na przeżycia Jacena. Wydawać by się mogło, że w gwiezdnowojennym uniwersum takie podejście oznacza nudę, ale tutaj dzieje się inaczej – przemiana głównego bohatera pod wpływem tortur jest przekonująca i bardzo emocjonująca. Również jego oprawczyni, Vergere (znana już z poprzednich książek z Nowej Ery Jedi) jest bardzo interesującą postacią. Bardzo fajny był też krótki występ pozytywnego bohatera, którego do tej pory nie kojarzyłem, ale został on przedstawiony w taki sposób, że jego los był naprawdę przejmujący. Książka rozbudowuje także elementy związane bezpośrednio z Yuuzhan Vongami. Podsumowując, całkiem dobra pozycja pokazująca, że da się zrobić bardziej psychologiczne Gwiezdne Wojny. Obawiam się jednak, że fani klimatu klasycznej filmowej trylogii mogą się zawieść.

W książce powraca uznawany za zmarłego Jacen Solo, który jest przetrzymywany w niewoli u Yuuzhan Vongów. W powieści nie ma zbyt wielu epickich scen walki, a scenografia ogranicza się głównie do znanej, ale jednocześnie niezwykle odmienionej planety. Nacisk położony jest głównie na przeżycia Jacena. Wydawać by się mogło, że w gwiezdnowojennym uniwersum takie podejście...