Świetna książka, szkoda że tak wąsko poznana ze względu na wysoki próg wejścia. Stover świetnie opisuje uczucia, emocje i przeżycia Jacena. Jego droga, jak i nauczyciel zostali niesamowicie opisani i zobrazowani, a finał i wiele scen zostają w pamięci na długo. Jedna z najlepszych pozycji spod znaku Star Wars.

Świetna książka, szkoda że tak wąsko poznana ze względu na wysoki próg wejścia. Stover świetnie opisuje uczucia, emocje i przeżycia Jacena. Jego droga, jak i nauczyciel zostali niesamowicie opisani i zobrazowani, a finał i wiele scen zostają w pamięci na długo. Jedna z najlepszych pozycji spod znaku Star Wars.

Jest w tej książce moc. Historia Jacena przykuwa od pierwszych linijek, a warsztat i sposób pisania Stovera znacząco wyróżnia ten tytuł spośród książek poświęconych inwazji Yuuzhan Vong na galaktykę. SPOJLER - przemianę bohatera przedstawiono chyba lepiej, niż to co się działo z Anakinem mimo tak różnych finałów obydwu postaci.

Jest w tej książce moc. Historia Jacena przykuwa od pierwszych linijek, a warsztat i sposób pisania Stovera znacząco wyróżnia ten tytuł spośród książek poświęconych inwazji Yuuzhan Vong na galaktykę. SPOJLER - przemianę bohatera przedstawiono chyba lepiej, niż to co się działo z Anakinem mimo tak różnych finałów obydwu postaci.

Niezaprzeczalnie i bezdyskusyjnie najlepsza gwiezdnowojenna książka, ale też złożone, wielowymiarowe, głębokie i mocne science-fiction. "Zdracja" jest niewybaczalnie krótki, ale może trochę w tym tkwi jego siła. Żaden wątek nie jest bezsensowny, każda postać zna swoje miejsce, każde zdanie jest perfekcyjnie wpasowane między pozostałe.

Nie jest to klasyczna gwiezdnowojenna opowieść. Nie znajdziecie tutaj bitew w kosmosie, starć z zakapturzonymi lordami Sithów czy superbroni zdolnych do niszczenia światów. Jest to o wiele bardziej intymna podróż, próba odnalezienia się w świecie uznanego za zaginionego Jacena Solo. I uwierzcie, że nie jest to ten sam rozpuszczony, wiecznie rozmarzony, filozofujący bachor, którego przedstawiło kilkunastu autorów w poprzednich częściach. Okazuje się, że w objęciach cierpienia można wykuć całkowicie nową osobę.

Oto więc dostajemy sporo barwnych opisów bólu, dalsze przedstawienie yuuzhańskiej kultury i religii, zgłębianie filozofii dobra i zła, jedną z najbardziej poruszających scen gwiezdnowojennego świata oraz coś, co można byłoby może nazwać echem "Boskiej komedii" i jej Wergiliusza.

Polecam serdecznie i z pewnością jeszcze wrócę do "Zdrajcy". Nawet w oderwaniu od pozostałych części cyklu, choć z pewnością dla czytelników nieznających realiów wojny z Yuuzhan Vongami ta przeprawa mogłaby być ciężka.

Niezaprzeczalnie i bezdyskusyjnie najlepsza gwiezdnowojenna książka, ale też złożone, wielowymiarowe, głębokie i mocne science-fiction. "Zdracja" jest niewybaczalnie krótki, ale może trochę w tym tkwi jego siła. Żaden wątek nie jest bezsensowny, każda postać zna swoje miejsce, każde zdanie jest perfekcyjnie wpasowane między pozostałe.

Nie jest to klasyczna gwiezdnowojenna...

W książce powraca uznawany za zmarłego Jacen Solo, który jest przetrzymywany w niewoli u Yuuzhan Vongów. W powieści nie ma zbyt wielu epickich scen walki, a scenografia ogranicza się głównie do znanej, ale jednocześnie niezwykle odmienionej planety. Nacisk położony jest głównie na przeżycia Jacena. Wydawać by się mogło, że w gwiezdnowojennym uniwersum takie podejście oznacza nudę, ale tutaj dzieje się inaczej – przemiana głównego bohatera pod wpływem tortur jest przekonująca i bardzo emocjonująca. Również jego oprawczyni, Vergere (znana już z poprzednich książek z Nowej Ery Jedi) jest bardzo interesującą postacią. Bardzo fajny był też krótki występ pozytywnego bohatera, którego do tej pory nie kojarzyłem, ale został on przedstawiony w taki sposób, że jego los był naprawdę przejmujący. Książka rozbudowuje także elementy związane bezpośrednio z Yuuzhan Vongami. Podsumowując, całkiem dobra pozycja pokazująca, że da się zrobić bardziej psychologiczne Gwiezdne Wojny. Obawiam się jednak, że fani klimatu klasycznej filmowej trylogii mogą się zawieść.

W książce powraca uznawany za zmarłego Jacen Solo, który jest przetrzymywany w niewoli u Yuuzhan Vongów. W powieści nie ma zbyt wielu epickich scen walki, a scenografia ogranicza się głównie do znanej, ale jednocześnie niezwykle odmienionej planety. Nacisk położony jest głównie na przeżycia Jacena. Wydawać by się mogło, że w gwiezdnowojennym uniwersum takie podejście...

Akcja książki rozgrywa się po wyprawie rycerzy Jedi w celu rozwiązania problemu voxynów, w której zginął Anakin, a Jacen dostał się do niewoli, a także po zdobyciu Coruscant przez Yuuzhan Vongów (wydarzenia opisane w "Gwiazda po gwieździe" Troya Denninga).
Jacen trafia jako więzień na statek-nasienie, mający zmienić Coruscant na podobieństwo rodzimej planety Yuuzhan Vongów.
Książka odróżniająca się od innych pozycji ze świata Star Wars. Brak w niej może porywających opisów bitew (poza kapitalnym zakończeniem),ale za to otrzymujemy świetny opis uczuć, targających Jacenem. Uwięziony Jacen zmaga się z bólem fizycznym (tortury przy pomocy Yuuzhańskich organizmów) jak i psychicznym (tęsknota za rodzeństwem). W trakcie podróży, a potem pobytu na zmienionej Coruscant, następuje w nim wewnętrzna przemiana. Dużą rolę w tej przemianie odgrywa Vergere (kapitalne dyskusje dot. sensu istnienia, Mocy, Yuuzhańskiej Drogi Prawdy) - jak zwykle nieodgadniona, dążąca do swoich celów, opowiadająca się zarówno po jednej jak i drugiej stronie konfliktu.

Akcja książki rozgrywa się po wyprawie rycerzy Jedi w celu rozwiązania problemu voxynów, w której zginął Anakin, a Jacen dostał się do niewoli, a także po zdobyciu Coruscant przez Yuuzhan Vongów (wydarzenia opisane w "Gwiazda po gwieździe" Troya Denninga).
Jacen trafia jako więzień na statek-nasienie, mający zmienić Coruscant na podobieństwo rodzimej planety Yuuzhan...

ARCYDZIEŁO!

Nie mogę znaleźć innego słowa! Wybija się ponad wszelkie inne książki tego uniwersum i w ogóle jest wybitną pozycją książkową. Psychologiczny aspekt tej powieści wprost wgniata w ziemię. Książka jest epicka, wciągająca i mądra. Świetne opisy przemian wewnętrznych i myśli Jacena, super fabuła, fantastyczny opis przyrody, epicka walka finałowa (moim zdaniem jedna z najlepszych scen z książek Star Wars)!

Szkoda, że książka tak bardzo związana z Nową Erą Jedi, ponieważ chętnie podrzuciłbym ludziom którzy literatury gwiezdnowojennej nie czytają.

ARCYDZIEŁO!

Nie mogę znaleźć innego słowa! Wybija się ponad wszelkie inne książki tego uniwersum i w ogóle jest wybitną pozycją książkową. Psychologiczny aspekt tej powieści wprost wgniata w ziemię. Książka jest epicka, wciągająca i mądra. Świetne opisy przemian wewnętrznych i myśli Jacena, super fabuła, fantastyczny opis przyrody, epicka walka finałowa (moim zdaniem...

Ta ksiązka to klasa sama w sobie pobiła moją ulubioną ksiazke czyli Cienie Imperium a o to to juz naprawde ciężko, brak słów - przemiana Jacena i jego rozmowy z Vergere to mistrzostwo absolutne 10.

Ta ksiązka to klasa sama w sobie pobiła moją ulubioną ksiazke czyli Cienie Imperium a o to to juz naprawde ciężko, brak słów - przemiana Jacena i jego rozmowy z Vergere to mistrzostwo absolutne 10.

Edit 2023: zdecydowanie jedna z najbardziej ambitnych książek z uniwersum, o doniosłym znaczeniu dla późniejszej serii Dziedzictwo Mocy.

Edit 2023: zdecydowanie jedna z najbardziej ambitnych książek z uniwersum, o doniosłym znaczeniu dla późniejszej serii Dziedzictwo Mocy.