Klasyka dwudziestowiecznej literatury czeskiej, ani odrobinę nie zramolała, ani odrobinę nie zdezaktualizowana. Páral, dziś już staruszek, to rzeczywiście ważna postać, talent czystej wody, i niemało odwagi, bo trudno było uwierzyć, że czechosłowacka cenzura przepuściła tę książkę, i że wydano ją wtedy i tam, i w Polsce, i pewnie nie tylko.
Jak wiadomo z przedmowy Nawrockiego (jego przedmowy częste są w pozycjach z serii Literatury Czeskiej i Słowackiej, serii zresztą bardzo dobrej, mimo kilku gniotów, które trzeba było wydać, bo polityczna poprawność, zupełnie inna niż dziś, tego wymagała),Páral opisuje tu czeską rzeczywistość po rozjechaniu czołgami, mn. polskimi, Praskiej Wiosny, rzeczywistość ponurą, z początku biedną, nerwową, agresywną i beznadziejną - dlatego lektura wymaga pewnej odporności na depresyjny klimat. Jeśli się wytrwa, dostaje się w nagrodę traktat o tym, że ustroje są różne i możliwości życiowe także, a koniec końców ludzkie klęski wszędzie są podobne, a sukcesy, jeśli wierzyć autorowi, wszędzie tak samo kruche i przemijające. Wydaje mi się po przeczytaniu tej powieści, że funkcjonowanie ludzi w komunistycznej fabryce nie różni się prawie niczym (poza gadżetami i nomenklaturą) od funkcjonowania dzisiejszych korporacji. I to nie jest pocieszająca konstatacja.

Klasyka dwudziestowiecznej literatury czeskiej, ani odrobinę nie zramolała, ani odrobinę nie zdezaktualizowana. Páral, dziś już staruszek, to rzeczywiście ważna postać, talent czystej wody, i niemało odwagi, bo trudno było uwierzyć, że czechosłowacka cenzura przepuściła tę książkę, i że wydano ją wtedy i tam, i w Polsce, i pewnie nie tylko.
Jak wiadomo z przedmowy...

Początek wydał mi się bezsensowny (formuła książki jest dosyć niespodziewana i spowodowała u mnie lekką konsternację),kiedy jednak w końcu złapałam kilka nici i fakty zaczęły się układać w całość, ta powieść wciągnęła mnie bez reszty. Jej inność jest jej atutem, a treści nadal aktualne, mimo zmian, jakie zaszły od lat '60. Wplatanie w główną oś powieści, po słowach "Ciąg dalszy nastąpi", notek Who is who i ciekawostek prasowych ze świata, oraz powtarzanie tych samych zdań w odniesieniu do kolejnych osób, uzmysławia nam, że oto na naszych oczach cykl życia zatacza kolejne koła, że powtarza się to od stuleci i będzie się powtarzać po nas, już bez nas. To tak na szybko, bo wiele jeszcze jest tu do odkrycia, ale nie będę przynudzać - zachęcam do odkrywania na własną rękę.

Początek wydał mi się bezsensowny (formuła książki jest dosyć niespodziewana i spowodowała u mnie lekką konsternację),kiedy jednak w końcu złapałam kilka nici i fakty zaczęły się układać w całość, ta powieść wciągnęła mnie bez reszty. Jej inność jest jej atutem, a treści nadal aktualne, mimo zmian, jakie zaszły od lat '60. Wplatanie w główną oś powieści, po słowach...

A tutaj niespodziewane rozczarowanie. Bardzo lubiłem serię „Biblioteka Pisarzy Czeskich i Słowackich”, poprzedzonych tradycyjnym wstępem Pana Witolda Nawrockiego. Solidne, płócienne wydanie z papierową obwolutą. Nie znałem autora, z wykształcenia inżyniera chemika (rocznik 1932),nie wiedziałem że pisał też pod pseudonimem Jan Laban. Znakiem rozpoznawczym pisarza miało być ironiczne podejście do zdarzeń z życia codziennego. I niestety nie wciągnęło mnie. Nawet gdybym się bardzo skupił, nie jestem w stanie wskazać dobre strony tej publikacji. Średnia ocen na poziomie 6,6 wydaje mi się nieco zawyżona, choć to moje subiektywne wrażenie. Po prostu nie to miejsce, nie ten czas…

A tutaj niespodziewane rozczarowanie. Bardzo lubiłem serię „Biblioteka Pisarzy Czeskich i Słowackich”, poprzedzonych tradycyjnym wstępem Pana Witolda Nawrockiego. Solidne, płócienne wydanie z papierową obwolutą. Nie znałem autora, z wykształcenia inżyniera chemika (rocznik 1932),nie wiedziałem że pisał też pod pseudonimem Jan Laban. Znakiem rozpoznawczym pisarza miało być...

Świetnie pokazane różnice klasowe i ich postrzeganie.
Nieco przerysowany obraz społeczeństwa na plus.
Jednym słowem "Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia".

Świetnie pokazane różnice klasowe i ich postrzeganie.
Nieco przerysowany obraz społeczeństwa na plus.
Jednym słowem "Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia".