Popularne hasła / tagi
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Julian Stryjkowski

- Pisze książki: literatura piękna, powieść historyczna, biografia, autobiografia, pamiętnik, reportaż, publicystyka literacka, eseje, czasopisma, religia
- Urodzony: 27 kwietnia 1905
- Zmarły: 8 sierpnia 1996
Julian Stryjkowski, pierwotnie Pesach Stark (ur. 27 kwietnia 1905 w Stryju, zm. 8 sierpnia 1996 w Warszawie) – polski prozaik, autor opowiadań, dramaturg i dziennikarz żydowskiego pochodzenia.
Twórczość Juliana Stryjkowskiego praktycznie w całości skupia się na przedstawieniu losów społeczności żydowskich, szczególnie zwracając uwagę na problem zachowania tożsamości narodowej i religijnej. W jego utworach pojawiają się również wątki Holocaustu i niszczącego działania ideologii (zwłaszcza komunizmu i syjonizmu) oraz tematy uniwersalne: pytania o miejsce człowieka w świecie, istnienie boga, sens życia i cierpienia. Konstrukcja jego powieści unika tendencyjności, a każdy z bohaterów (którzy zazwyczaj reprezentują nie tylko różne osobowości ale również postawy ideowe) zyskuje prawo wypowiedzi. W wywiadach po wydaniu "Milczenia" jako oś swojego pisarstwa wskazywał na poczucie wykluczenia (w życiu osobistym związane z homoseksualizmem) i samotności - cechy, które często przenosi na głównego bohatera. Takie przedstawienie postaci bliskie jest bohaterowi romantycznemu. W swoich wypowiedziach Stryjkowski zwracał uwagę na ważną rolę (szeroko rozumianego) romantyzmu w swojej twórczości.
Pisarstwo Stryjkowskiego bywa czasem określane terminem realizm mistyczny, który oddawać ma jednoczesną realistyczną konstrukcję jego utworów z jednej strony oraz przesycenie duchowością (aż do pewnej materializacji pojęć duchowych) z drugiej.
- 703 przeczytało książki autora
- 710 chce przeczytać książki autora
Książki i czasopisma
Cytaty
Umarły śmieje się w swym sercu z tych, co płaczą po nim, jakby mówili do niego: Dobrze by było, gdybyś żył jeszcze na tym świecie, cierpiał wiele cierpień i kosztował wiele goryczy.
Umarły śmieje się w swym sercu z tych, co płaczą po nim, jakby mówili do niego: Dobrze by było, gdybyś żył jeszcze na tym świecie, cierpiał ...
Rozwiń ZwińKiedy nie ma wojny, nic nie jest takie ważne, a podczas wojny nie wiadomo, jaki drobiazg może uratować.
Kiedy nie ma wojny, nic nie jest takie ważne, a podczas wojny nie wiadomo, jaki drobiazg może uratować.
Pierwszego dnia człowiek nie pamięta. I jak nie zna dnia urodzin, niech nie zna dnia śmierci. Boże, dzięki Ci za to, i uczyń dzisiaj, żebym nie wiedział, czy nastąpił już dzień ostatni. Uczyń, ażeby dzisiejszy dzień nie był końcem życia.
Pierwszego dnia człowiek nie pamięta. I jak nie zna dnia urodzin, niech nie zna dnia śmierci. Boże, dzięki Ci za to, i uczyń dzisiaj, żebym ...
Rozwiń Zwiń
DYSKUSJE