Zdecydowanie warto przeczytać w ramach poszerzenia bądź przypomnienia faktów. Nic odkrywczego.

Zdecydowanie warto przeczytać w ramach poszerzenia bądź przypomnienia faktów. Nic odkrywczego.

Wizyta w Stutthof znowu zainspirowała mnie do sięgnięcia po literaturę związaną z II wojną. Zresztą często sięgam po ten temat. Może próbuję zrozumieć coś, czego zrozumieć się nie da?
Sylwetki tego zbrodniarza w zasadzie nie znałam, książka spełniła wszystkie moje oczekiwania.

Wizyta w Stutthof znowu zainspirowała mnie do sięgnięcia po literaturę związaną z II wojną. Zresztą często sięgam po ten temat. Może próbuję zrozumieć coś, czego zrozumieć się nie da?
Sylwetki tego zbrodniarza w zasadzie nie znałam, książka spełniła wszystkie moje oczekiwania.

Książka obszerna i nieźle napisana. Spodziewałem się jednak bardziej szczegółowych danych, dotyczących np. ucieczki Eichmanna do Ameryki Południowej i jego życia z nową tożsamością. Opis procesu jest też nieco płytki i nie zawiera zbyt wielu nie znanych mi dotąd informacji i faktów. Temat powstania, autorstwa i sposobów realizacji kompleksowego rozwiązania kwestii żydowskiej przez III Rzeszę jest w tej pozycji potraktowany dość standardowo. Szkoda. Nie mniej jednak warto przeczytać tę książkę.

Książka obszerna i nieźle napisana. Spodziewałem się jednak bardziej szczegółowych danych, dotyczących np. ucieczki Eichmanna do Ameryki Południowej i jego życia z nową tożsamością. Opis procesu jest też nieco płytki i nie zawiera zbyt wielu nie znanych mi dotąd informacji i faktów. Temat powstania, autorstwa i sposobów realizacji kompleksowego rozwiązania kwestii...

Przebrnęłam przez większość dzieła Cesaraniego, ale mimo to oceny nie wystawię. Tytuł mnie zmylił, więc oczekiwałam zupełnie innego podejścia do tematu, tym samym jestem rozczarowana. Jednocześnie dostrzegam, że autor swój cel osiągnął, w dodatku włożył w to ogrom pracy, odjęcie lub dodanie kolejnych gwiazdek zawsze byłoby niewłaściwe.

Czego więc oczekiwałam po tym tomie? A tego, co zasugerował mi tytuł: „Eichmann. Jego życie i zbrodnie", postaci człowieka z wadami i zaletami, życia codziennego na tle środowiska czy rodziny. Tymczasem tutaj są tylko dokumenty, ustawy i kariera, a nie ma osoby prywatnej, o której mogłabym wyroić sobie jakikolwiek osąd, bo autor też nie posuwa się do żadnych opinii, nakłada klapki na oczy i pokazuje nam Eichmanna tylko w kontekście kwestii żydowskiej.

Pomimo, że jest to praca historyczna, tekst pod względem językowym jest łatwy w odbiorze. Gorzej rzecz ma się z treścią, bo autor skupia się po kilka razy na tych samych treściach, niektóre zdania są nawet po trzy razy przytaczane w dosłownym brzmieniu, dlatego też pod koniec czytelnik może się poczuć znużony. Ponadto Cesarani tak bardzo przyłożył się do pracy, że przesadził i tak przykładowo opis procesu jest tak szczegółowy, całkiem niepotrzebnie, bo czy naprawdę ważne jest, ile razy sędziowie przerywali oskarżycielowi mowę wstępną czy podsumowanie? Czy konieczne były tak rozwlekłe opisy potknięć prokuratora? Przecież można było wspomnieć o tym w kilku zdaniach. Zresztą cały opis procesu to powtórzenie treści znanych już czytelnikowi z pierwszych rozdziałów.

W tej sytuacji, być może na własną niekorzyść zrezygnowałam z około 50 ostatnich stron, czyli rozdziałów: „Po Eichmannie" oraz „Wnioski". Nie miałam już sił czytać tego samego po raz kolejny.

Przebrnęłam przez większość dzieła Cesaraniego, ale mimo to oceny nie wystawię. Tytuł mnie zmylił, więc oczekiwałam zupełnie innego podejścia do tematu, tym samym jestem rozczarowana. Jednocześnie dostrzegam, że autor swój cel osiągnął, w dodatku włożył w to ogrom pracy, odjęcie lub dodanie kolejnych gwiazdek zawsze byłoby niewłaściwe.

Czego więc oczekiwałam po tym tomie?...

Książka bardzo biograficzna,mnóstwo dat miejsc itd.choć można z niej dużo się dowiedzieć!

Książka bardzo biograficzna,mnóstwo dat miejsc itd.choć można z niej dużo się dowiedzieć!