"Najbardziej wstydliwą rzeczą dla człowieka jest oszukiwać samego siebie."

Mogłoby się wydawać, że po tylu tomach poczuję się znużona... Bo ile można czytać o żałobie i rozpaczy? O miłości, która nagle się kończy? Jak widać można bez końca, bo ja wcale nie mam jeszcze dosyć. Czy to magia "Balsamisty"? A może to ze mną jest coś nie tak...

Nie wiem, czy chcę się nad tym zastanawiać... Zamiast tego - czytam dalej...

"Najbardziej wstydliwą rzeczą dla człowieka jest oszukiwać samego siebie."

Mogłoby się wydawać, że po tylu tomach poczuję się znużona... Bo ile można czytać o żałobie i rozpaczy? O miłości, która nagle się kończy? Jak widać można bez końca, bo ja wcale nie mam jeszcze dosyć. Czy to magia "Balsamisty"? A może to ze mną jest coś nie tak...

Nie wiem, czy chcę się nad tym...

Zbiór kolejnych interesujących historii, ale przede wszystkim jest dużo o głównych bohaterach i ich uczuciach.

Pan Shinjuro w końcu uświadamia sobie, co czuje do Azuki, chociaż jego zachowanie w pewnych momentach sprawia, że mam ochotę walnąć go w twarz, żeby się obudził i wreszcie określił, bo Azuki nie będzie trwać przy nim wiecznie.

Na szczęście pojawia się na celowniku Azuki inny mężczyzna, co daje mi nadzieję na to, że w kolejnym tomie wszystko przyspieszy i będzie naprawdę dramatycznie.

Obcowanie z Shinjuro przyprawia mnie o dziwną mieszankę emocji, raz go lubię, czasami nawet współczuję, ale często nienawidzę i zastanawiam się, dlaczego on jest taki a nie inny. Jednak pomimo tego, że Shinjuro bywa totalnym chamem i tak mu kibicuję i liczę, że w końcu się ogarnie i pomimo tego, iż komiks raczej do optymistycznych nie należy, całość tej historii skończy się dobrze.

„Najbardziej wstydliwą rzeczą dla człowieka jest oszukiwać samego siebie.”

Zbiór kolejnych interesujących historii, ale przede wszystkim jest dużo o głównych bohaterach i ich uczuciach.

Pan Shinjuro w końcu uświadamia sobie, co czuje do Azuki, chociaż jego zachowanie w pewnych momentach sprawia, że mam ochotę walnąć go w twarz, żeby się obudził i wreszcie określił, bo Azuki nie będzie trwać przy nim wiecznie.

Na szczęście pojawia się na...

Jakoś tak nieco ckliwie wyszło tym razem. I może to sprawiło, że historia odrobinę straciła na niepowtarzalnym klimacie. A jednak... To nadal Balsamista. A w dodatku historia odsłoniła wszystkie swoje uroki już po pierwszym czytaniu.
Plus za przydatne strony dodatkowe. :)

Jakoś tak nieco ckliwie wyszło tym razem. I może to sprawiło, że historia odrobinę straciła na niepowtarzalnym klimacie. A jednak... To nadal Balsamista. A w dodatku historia odsłoniła wszystkie swoje uroki już po pierwszym czytaniu.
Plus za przydatne strony dodatkowe. :)

Już nie wiem co myśleć.
Czy tam jest miłość,a może to tylko złudzenie.
Nie wiem.

Już nie wiem co myśleć.
Czy tam jest miłość,a może to tylko złudzenie.
Nie wiem.

Wyczekany przeze mnie, bardzo dobry. Jak poprzednie zresztą.

Wyczekany przeze mnie, bardzo dobry. Jak poprzednie zresztą.

Przybywa postaci

Przybywa postaci

Jeden z najbardziej poruszających tomów. Każda historia jest inna, ale równie wartościowa. Najbardziej poruszyła mnie opowieść o Prywatnym Świętym Mikołaju.

Jeden z najbardziej poruszających tomów. Każda historia jest inna, ale równie wartościowa. Najbardziej poruszyła mnie opowieść o Prywatnym Świętym Mikołaju.

Czyta sie przyjemnie, historie opowiedziane w tym tomie sa rozne, od dobrych po bardzo dobre.

Czyta sie przyjemnie, historie opowiedziane w tym tomie sa rozne, od dobrych po bardzo dobre.