urodził się w 1950 roku w miejscowości Urahoro na Hokkaidō. W wieku dziewiętnastu lat zadebiutował komiksem Ringside Crazy wydanym w czasopiśmie Manga Ō, ale dużą popularność zyskał dopiero w drugiej połowie lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku. Azuma tworzy komiksy erotyczne, humorystyczne oraz nawiązujące do szeroko pojętej fantastyki i SF (za co został doceniony zdobywając w 1979 roku nagrodę Seiun za komiks Fujōri Nikki). Przez długi czas autor ten był słabo znany poza Japonią. Wszystko zmieniło się w momencie wydania komiksu opartego na własnych przeżyciach. Ze względu na natłok obowiązków a także artystyczny tryb życia, już w latach osiemdziesiątych Azuma borykał się z problemem alkoholowym, dwukrotnie opuścił rodzinę i wiódł żywot bezdomnego, na swoim koncie miał również nieudaną próbę samobójczą. Wszystkie te doświadczenia zebrał w Dzienniku z zaginięcia, który okazał się światowym sukcesem. Zdobył nagrodę Japan Media Arts Festival w 2005 oraz Grand Prix Tezuka Osamu Cultural Prize w 2006. W 2008 roku nominowany był w kategorii Najlepszy komiks w konkursie Międzynarodowego Festiwalu Komiksu w Angoulême oraz został uznany za najlepszy komiks przez New York Magazine.
Jakby na to nie spojrzeć, gdy byłem bezdomny, prowadziłem zdrowszy tryb życia. Wcześnie spać, wcześnie wstać. Dobre jedzenie, dobre wypróżni...
Jakby na to nie spojrzeć, gdy byłem bezdomny, prowadziłem zdrowszy tryb życia. Wcześnie spać, wcześnie wstać. Dobre jedzenie, dobre wypróżnianie, gdy słońce - w pole, a gdy plucha - książka.
Jedna z moich ulubionych mang, która przykuwa mnie do siebie za każdym razem tak jak gdy czytałem po raz pierwszy. Jest to autobiografia, w której autor opisuje epizody ze swojego życia, gdy to walnął wszystko i poszedł w długą, zostając bezdomnym. Szlaja się, pije, szuka żarcia po śmietnikach i śpi gdzie popadnie. Wszystko opisuje z niesamowitym humorem i dystansem. Polecam.
Odważna jak na skrytą i stabuizowaną Japonię opowieść o uzależnieniu. Autor jednak rozbiera się tylko do połowy, może nawet i mniej. W zasadzie ukazuje samo picie przemieszane z okresami "zniknięcia" czyli bezdomności. Studium złamanego charakteru z wymazanymi przyczynami. Tak żebyśmy się nie mogli domyślać o co mogło chodzić.