"Fundacja i Imperium" zawsze była moją ulubioną częścią tego cyklu i to nie tylko dlatego, że lektura tej książki była moim pierwszym zetknięciem się z twórczością Asimova. Wracając do niej po wielu latach, jedynie utwierdziłem się w tym, że "Fundację i Imperium" cechuje znaczy skok jakościowy w stosunku do inaugurującego tę serię tomu, zatytułowanego "Fundacja". Intrygi dwóch mini-powieści wydają się dużo lepiej przemyślane - ze wskazaniem na drugą, dłuższą partię książki, zatytułowaną "Muł" - a uniwersum wreszcie staje się, odpowiednim dla tej epickiej opowieści, rozbudowanym i plastycznym tłem. I na koniec, wreszcie pojawia się poważne i realne zagrożenie dla planu Hariego Seldona w postaci zmiennej, której nie uwzględnił w swoich obliczeniach. A to sprawia, że czuć tu wagę stawki, o jaką toczy się gra. Nie uświadczycie więc tu tej puentującej niemal każde z wcześniejszych opowiadań konkluzji, iż "Fundacja jest niepokonana".

Po raz kolejny mamy do czynienia ze znakomitym dziełem science-fiction, gdzie w ciekawie odmalowanym uniwersum rozgrywa się fabuła starannie zaplanowana i po wielokroć zaskakująca. To jedna z tych książek, które wręcz chłonie się za pierwszym razem i cudownie do niej się wraca. Polecam!

"Fundacja i Imperium" zawsze była moją ulubioną częścią tego cyklu i to nie tylko dlatego, że lektura tej książki była moim pierwszym zetknięciem się z twórczością Asimova. Wracając do niej po wielu latach, jedynie utwierdziłem się w tym, że "Fundację i Imperium" cechuje znaczy skok jakościowy w stosunku do inaugurującego tę serię tomu, zatytułowanego "Fundacja"....