Gordon R. Dickson cyklem "Childe" zapisał się w historii sci-fi jako pisarz głównie fantastyki militarnej. "Dorsaj!" była pierwszą powieścią w tym uniwersum, opublikowanym przez Dicksona w 1960 roku (choć nie jest pierwsza, jeśli chodzi o wewnętrzną chronologię cyklu), i była nominowana do nagrody Hugo. Według mnie, całkiem słusznie. Stworzyła bowiem legendę o Dorsajach, najemnikach i zarazem niezrównanych w całych wszechświecie żołnierzach, z którego wywodzili się najbardziej błyskotliwi przywódcy w całym zamieszkanym przez ludzkość wszechświecie.

Jednakże oprócz wątków żołniersko-taktycznych, dwa tomy z cyklu, a mianowicie "Żołnierzu, nie pytaj" oraz recenzowany właśnie "Dorsaj!" są dużo bardziej złożone, wielowątkowe, niż sugerowałaby łatka militarnej fantastyki. Autor porusza wiele kwestii, np. czy losy jednostek oraz całych społeczeństw są z góry przewidziane, czy mamy wpływ na nasz los? Czy człowiek może wyewoluować i stworzyć rasę Superczłowieka, oraz jakie miałoby to konsekwencje dla pozostałej rasy ludzkiej? To są pytania, które bardzo mocno przypominają mi "Diunę" i choć Dickson jednak nie jest drugim Frankiem Herbertem, to te podobieństwa stanowią o głębi cyklu "Childe".

Ode mnie "Dorsaj!" otrzymuje zasłużone 8 gwiazdek i ogromną, ogromną sympatię.

Gordon R. Dickson cyklem "Childe" zapisał się w historii sci-fi jako pisarz głównie fantastyki militarnej. "Dorsaj!" była pierwszą powieścią w tym uniwersum, opublikowanym przez Dicksona w 1960 roku (choć nie jest pierwsza, jeśli chodzi o wewnętrzną chronologię cyklu), i była nominowana do nagrody Hugo. Według mnie, całkiem słusznie. Stworzyła bowiem legendę o Dorsajach,...